Een conflict op de werkvloer is onvermijdelijk, ook al willen de meeste mensen dit koste wat het kost vermijden. Maar wegschieten van een argument kan net zo destructief zijn als uitbarsten in een emotionele tirade als je botst met iemand. Werkgevers gebruiken trainingsspellen voor conflictmanagement om de boodschap te versterken dat meningsverschillen normaal en gezond zijn. Deze spellen kunnen ook het personeel coachen om van die lastige peer of klant een kans te maken om persoonlijke communicatiestijlen te verbeteren.
$config[code] not foundgezichtspunt
Rollenspellen illustreren de spanningen die ontbranden wanneer tegenstanders zich richten op hun eigen interesses. In een spel vraagt een conflictmanagementtrainer studenten bijvoorbeeld om zich te verdelen in management- en stafrollen. Ze kiezen dan partij en debatteren over iets dat de twee groepen van elkaar kan onderscheiden, zoals de eerlijkheid van een dresscode-beleid dat specifiek benadrukt hoe belangrijk het is dat vrouwelijke werknemers zich professioneler kleden als ze in klantenservice zijn. De volgende activiteit betreft een goed presterende medewerker die zijn werkschema wil omlopen van 07.00 tot 15.00 uur, waardoor de supervisor zich zorgen maakt dat een omschakeling een ongewenst precedent kan scheppen. Deze oefeningen benadrukken dat conflicten meestal geworteld zijn in concurrerende standpunten. Het doel is helpmedewerkers de waarde van een compromis te leren kennen.
stereotypen
Onze persoonlijke percepties bepalen hoe we informatie verwerken. Om deze filtering aan te tonen met behulp van een conflictbeheersingswinst, laat een trainer een groep werknemers opdragen zich een andere werknemer voor te stellen die op het werk aankomt met vervaagde kleding aan. Vraag je groep om hun aannames te delen op basis van iemands uiterlijk en om te herkennen hoe negatieve percepties onze interacties met andere mensen beïnvloeden. Stuur medewerkers ook op als vrijwilliger als ze het doelwit zijn van de vooroordelen van anderen. Laat de cursisten discussiëren over de oneerlijkheid van het oordeel door iemand die geen tijd heeft genomen om een collega te leren kennen. Beide oefeningen versterken de waarde van het minimaliseren van kantoorconflicten door het tonen van respect voor verschillen tussen medewerkers.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door Saplingfeiten
Percepties weerhouden ons van het ontdekken van alle feiten, vooral in het midden van een ruzie. In één conflictbeheersspel leest de trainer hardop een scenario voor over een kassier die in een winkel de lichten uitdoet, net als een aanvaller naar voren stapt, contant geld en vlucht eist. Aan cursisten wordt gevraagd of ze de geslachten van de kassier en dief of specifieke details over de chronologie van de overval onthouden. Veel studenten zullen onjuiste informatie aanbieden of ze zullen zich niet herinneren dat ze ooit naar die details hebben verwezen. Luisterspellen laten zien dat conflicten kunnen beginnen wanneer collega's hun aannames baseren op zeer beperkte informatie. Een nuttige tactiek om een boze peer onschadelijk te maken, is om alles wat je haar hebt betoogd opnieuw te vertellen. Hiermee kan ze details of gezichtspunten verduidelijken of corrigeren.
Lichaamstaal
Games met lichaamstaal onderstrepen het belang van het kunnen interpreteren van positieve en negatieve signalen tijdens conflictoplossing. Deze zelfde activiteiten leren medewerkers dat negatieve non-verbale gedragingen, zoals het rollen van je ogen, spanningen tijdens een meningsverschil kunnen verhogen. Evenzo kan een knikje of een glimlach een kalmerend effect hebben op een tegenstander in het midden van een geschil. Een activiteit die de waarde van houding en gebaren laat zien, vereist twee vrijwilligers om het klaslokaal te verlaten en dan terug te keren en een gesprek te hebben over hun aankomende weekendplannen. Voordat het paar terugwandelt, vraagt de trainer de andere klasgenoten om de non-verbale aanwijzingen van de twee vrijwilligers te bestuderen en ze daarna te analyseren. In een andere conflictoplossingsoefening staan collega's met hun rug naar elkaar en praten ze 30 seconden hardop over hun weekendactiviteiten. Klasgenoten bespreken vervolgens de onhandigheid bij het communiceren zonder face-to-face contact.
