Hoe verschilt een mondhygiënist van een tandarts?

Inhoudsopgave:

Anonim

Tandheelkunde en mondhygiëne zijn medische beroepen gericht op de verzorging van tanden en tandvlees. Beide carrières vereisen extra training na de middelbare school en beide vereisen een wettelijke vergunning om legaal te werken. Tandartsen en mondhygiënisten verschillen echter aanzienlijk op veel andere gebieden, zoals de duur en de complexiteit van de vereiste opleiding, het salaris dat zij doorgaans ontvangen, de taken die zij gewoonlijk uitvoeren en het niveau van toestemming dat zij krijgen van het staatstheater.

$config[code] not found

Mondhygiënist Vereisten

Mondhygiënisttrainingen duren meestal 2 jaar, hoewel er bachelor- en masterprogramma's voor mondhygiëne bestaan. De meeste mondhygiënisten krijgen een universitair diploma wanneer zij hun opleiding in het veld afronden. Een door de overheid uitgegeven licentie is vereist om legaal te werken als mondhygiënist. In de meeste deelstaten vereist het verkrijgen van een vergunning de voltooiing van een mondhygiëne-trainingsprogramma, een schriftelijke test en een klinische - of hands-on - test.

Tandartsvereisten

Tandartsen voltooien over het algemeen een bachelordiploma voordat ze naar de tandarts gaan. Het bachelordiploma kan worden behaald in een predental-programma, hoewel dit niet strikt noodzakelijk is. Om voor de meeste tandheelkundige scholen te worden aanvaard, moet de kandidaat-student echter verschillende specifieke klassen voltooien, meestal in de exacte vakken. Studenten die zich willen inschrijven voor een tandheelkundige school moeten de tandheelkundige opnametest of DAT nemen. De toelating is primair gebaseerd op de resultaten van deze test en de GPA van de student, hoewel tandheelkundige scholen rekening houden met andere factoren. Tandheelkundige school duurt 4 jaar; na voltooiing krijgt de student de graad van doctor in de tandheelkunde (D.D.S.). De vereiste vergunningen zijn vergelijkbaar met die van mondhygiënisten - een bewijs dat de noodzakelijke training is voltooid, een schriftelijk examen en een klinische test. De onderzoeken die een tandarts moet afleggen om een ​​vergunning te krijgen, zijn echter veel rigoureuzer dan die een mondhygiënist afrondt.

Video van de dag

Gebracht door jou, geboren door Sapling

Werkomgeving

De werkomstandigheden zijn heel anders voor tandartsen en mondhygiënisten. De meeste tandartsen zijn eigenaren van kleine bedrijven die een solo-praktijk runnen, met een kleine staf van medewerkers. Mondhygiënisten maken meestal deel uit van het personeel van een tandarts en moeten in veel staten samenwerken met een toezichthoudende tandarts. Tandartsen werken meestal 35 tot 40 uur per week; veel mondhygiënisten werken parttime. Tandartsen verdienen gewoonlijk twee tot drie keer zoveel geld per uur als mondhygiënisten, maar beide functies worden goed betaald.

De taken van de mondhygiënist zijn gericht op preventieve behandelingen, hoewel ze ook verschillende gerelateerde taken uitvoeren. De meeste tandenreinigende procedures, zoals schalen en polijsten, worden uitgevoerd door mondhygiënisten. Ze kunnen ook behandelingen uitvoeren om tandvleesaandoeningen te behandelen, zoals gingivitis, patiënten voorlichten over tandheelkundige gezondheid, tandartsen helpen tijdens behandelingen en röntgenfoto's maken van tanden van patiënten voor interpretatie door een tandarts. Mondhygiënisten zijn niet gemachtigd om recepten te schrijven, maar in sommige landen kunnen ze anesthetica toedienen in de tandartspraktijk.

Tandartsen diagnosticeren en behandelen gebitsproblemen zoals gaatjes en tandfracturen. Ze voeren vullingen, wortelkanalen en extracties uit. Tandheelkundig specialisten voeren uitgebreidere procedures uit, zoals het vervangen van ontbrekende tanden door tandheelkundige implantaten, het extraheren van verstandskiezen, het gebruik van beugels om tanden recht te maken en het uitvoeren van corrigerende operaties aan het tandvlees en de kaak. Tandartsen kunnen recepten schrijven voor bepaalde medicijnen, zoals antibiotica, pijnstillers en mondspoelmiddelen die alleen op recept verkrijgbaar zijn. Ze kunnen ook zowel lokale als algemene anesthetica toedienen aan patiënten in een kantoor of ziekenhuis.

Hoewel er veel verschillen zijn tussen de twee beroepen, zijn tandheelkunde en mondhygiëne complementaire werkterreinen. Tandartsen en mondhygiënisten werken nauw samen, waarbij ze elk belangrijke taken uitvoeren op hun vakgebied.