Een tweewegspiegel is glas dat functioneert als een spiegel aan de ene kant en een venster aan de andere. Ze staan ook bekend als transparante, waarneming en eenrichtingsspiegels. Al deze namen verwijzen naar een product genaamd Mirropane, dat een chemische laag op het eerste oppervlak van het glas gebruikt, zodat één zijde transparant is. Tweewegspiegels worden vaak aangetroffen in politiebureaus, gevangenissen en psychiatrische inrichtingen, en minder vaak in schoolklassen (zoals in speciale onderwijsprogramma's). Deze locaties hebben vaak een observatieruimte aan de andere kant van het glas. Tweewegspiegels worden echter soms aangetroffen in de kleedkamers van kledingwinkels, openbare toiletten en andere ongepaste plaatsen waar de waargenomen personen zich niet bewust zijn van het gebruik van de spiegel. Deze spiegels hebben meestal een verborgen camera achter zich, die veel moeilijker te detecteren is dan een bidirectionele spiegel met een observatieruimte. Er is geen onfeilbare methode die met zekerheid zal bepalen of een spiegel tweerichtingsverkeer is, maar de beste manier om dit te weten, is door het glas zorgvuldig te onderzoeken aan de hand van de onderstaande stappen.
$config[code] not foundLet goed op hoe de spiegel is geïnstalleerd. Normale spiegels worden opgehangen voor de muur, maar een achteruitkijkspiegel met een observatieruimte moet in de muur worden geplaatst. Als de muur duidelijk achter de spiegel staat, is deze waarschijnlijk geen spiegel in twee richtingen. De uitzondering is wanneer er een bidirectionele spiegel is met een camera erachter.
Grijp je handen tegen de spiegel en kijk erdoorheen. Dit zal het licht in je eigen kamer blokkeren en het licht duidelijker zichtbaar maken in de observatieruimte achter de spiegel (als die er is).
Doe de lichten uit in de kamer waarin je je bevindt en schijn een zaklamp op de spiegel. Als er een observatieruimte achter de spiegel is, wordt deze verlicht. Als u geen observatieruimte ziet, kunt u de flitser op verschillende plaatsen in de spiegel laten schijnen om op zoek te gaan naar verborgen camera's.
Als je geen zaklamp hebt en het moeilijk vindt om in de spiegel te kijken, kun je proberen met je knokkels tegen het glas te kloppen en het geluid te observeren dat je hoort. Een normale spiegel maakt een dof geluid omdat het tegen de muur wordt opgehangen, maar een tweerichtingsspiegel zal een hol geluid produceren vanwege de opening aan de andere kant. Houd er rekening mee dat verborgen camera's slechts een kleine hoeveelheid ruimte nodig hebben die weggesneden is van de muur, dus een tweerichtingsspiegel met een camera en geen observatieruimte erachter mag geen weergalmend geluid maken.
Een minder betrouwbare manier om een tweerichtingsspiegel te herkennen, is met de 'vingernageltoets'. Plaats je wijsvinger tegen de spiegel, zodat je spijker het glas raakt. Als het een normale spiegel is, zou u een gat of ruimte tussen uw vingernagel en zijn reflectie moeten zien. Een tweerichtingsspiegel zou deze ruimte niet verlaten.
Waarschuwing
Hoewel het soms relatief eenvoudig is om te bepalen of er een observatieruimte achter een bidirectionele spiegel is, is het buitengewoon moeilijk om een verborgen camera achter een bidirectionele spiegel te detecteren. Kleine camera's hebben slechts een heel kleine wandopening nodig, dus er zal geen hol geluid zijn als je op de spiegel klopt, en wanneer je probeert er doorheen te kijken, zul je waarschijnlijk alleen de muur zien.
