Gelelektroforese is een methode om macromoleculen te scheiden en te bekijken (grote moleculen, zoals DNA, RNA en eiwitten). Gelelektroforese die wordt gebruikt in de forensische wetenschap is een manier om DNA te analyseren. Omdat het DNA van elke persoon uniek is, zijn de scheidingspatronen gemaakt met behulp van gelelektroforese uniek. In het geval van een misdaad kan de forensisch wetenschapper een elektroforese uitvoeren van DNA van de plaats delict en van het DNA van de verdachte en vervolgens bepalen of de twee exact overeenkomen.
$config[code] not foundHet DNA knippen
Intact DNA is zo groot dat het niet door een gel kan bewegen, dus de forensisch wetenschapper moet het DNA eerst in kleinere stukken snijden met behulp van restrictie-enzymen. Restrictie-enzymen herkennen specifieke sequenties van de bouwstenen van het DNA en snijden het DNA in deze sequenties. De wetenschapper gebruikt deze gesneden sequenties om DNA-oplossingen te maken (mengsels van verschillende groottes van DNA-fragmenten).
Basisprocedure
Om gelelektroforese uit te voeren, bereidt de wetenschapper eerst een gel voor, meestal gemaakt van agarose, een stof afgeleid van zeewier. Nadat de gel is uitgehard, worden er gaten gemaakt in de gel om de DNA-oplossing vast te houden. Vervolgens plaatst de wetenschapper de DNA-oplossing in de gel en brengt een elektrische stroom op de gel aan.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingDNA-beweging en patroon
De elektrische stroom zorgt ervoor dat de DNA-fragmenten bewegen. Omdat DNA negatief geladen is, verplaatst het zich van het negatieve einde van het elektrische veld naar het positieve einde. Maar verschillende fragmenten bewegen met verschillende snelheden, waardoor een uniek scheidingspatroon ontstaat. Om het patroon te zien, voegt de forensisch wetenschapper beide kleurstoffen toe om het gebied van de gel te bevlekken dat het DNA of chemicaliën bevat om de macromoleculen te binden en ervoor te zorgen dat ze een fluorescerende gloed afgeven onder ultraviolet licht.
Doel van de gel
De gel heeft twee hoofddoelen. Ten eerste is het een manier om het DNA vast te houden en te weten waar ze zijn. Ten tweede heeft de gel veel microscopische gaten voor het DNA om door te bewegen terwijl ze binnen het elektrische veld migreren. Hoe kleiner de DNA-sequentie, hoe gemakkelijker deze door de gaten beweegt, wat betekent dat kleinere stukjes DNA sneller door de gel bewegen dan grotere stukken.
overwegingen
Forensische wetenschap maakt ook gebruik van gelelektroforese om DNA-fragmenten te scheiden, zodat de afzonderlijke fragmenten kunnen worden geanalyseerd met behulp van andere forensische technieken.
