Wat is een Farm Settlement Scheme?

Inhoudsopgave:

Anonim

Farm settlement-regelingen waren overheidsinitiatieven ter bevordering van plattelandsontwikkeling door kleine boeren middelen en grond te bieden voor commerciële landbouwactiviteiten. Een tweede doel was om de levensstandaard van plattelandsgemeenschappen op een kosteneffectieve manier te verbeteren. Farm settlement-regelingen zijn grotendeels achterhaald, omdat ze doorgaans alleen zijn geïmplementeerd in derdewereldlanden die niet over de stabiliteit en middelen beschikken om permanent succes te hebben. De dichtste tegenhanger van nederzettingen op boerderijbedrijven in de Verenigde Staten was de reeks van Homestead Acts die door het Congres werd aangenomen tijdens de late 19e en vroege 20e eeuw, hoewel die programma's allang verdwenen zijn.

$config[code] not found

Farm Settlement Schemes in Afrika

Afrika is de thuisbasis van de meest ambitieuze regelingen voor de regeling van landbouwbedrijven, die hebben geprofiteerd van de hulp van buitenlandse hulporganisaties. De schema's waren afhankelijk van deelnemers die vrijwillig verhuisden en werden gezien als de snelste methode om plattelandsgebieden te ontwikkelen. Ze dienden ook als testterrein voor nieuwe landbouwmethoden en als een manier om markteconomieën te transformeren.Regeringen die de regelingen ten uitvoer brengen, hoopten dat door het gebruik van grote hoeveelheden kapitaal in specifieke gebieden, omliggende gebieden economisch zouden profiteren. De meeste ontwikkelingen mislukten echter.

Latijns-Amerikaanse Farm Settlement-regelingen

In Centraal- en Zuid-Amerika waren regelingen voor de vestiging van landbouwbedrijven grotendeels gebonden aan het idee van landhervorming. Dit leidde tot de praktijk van het opruimen van grote delen van tropisch bos voor conversie naar commerciële boerderijen. In mindere mate werden boerderijen die waren overgebleven van eerdere koloniale inspanningen ook teruggewonnen en gebruikt om boeren met boerenervaring te vestigen. Individuen in Midden- en Zuid-Amerika wilden graag eigenaar worden van land en het documentatieproces formaliseren, dat voorheen bijna niet bestond. Nadat het land grotendeels was neergehaald, onderwierpen de boeren hun regeringen aan het opbouwen van een ondersteunende infrastructuur van wegen, watervoorziening, gebouwen en scholen.