De meeste mensen geloven dat ondernemers leren van mislukkingen. Haal USA Today, Entrepreneur of een van de vele populaire publicaties op en je zult verhalen vinden over hoe ondernemers van hun fouten leerden de volgende keer succesvol te worden. Aan de hand van voorbeelden van het falen van Apple met de Newton, Frederick Smiths lage cijfer in het Fed Ex-bedrijfsplan en de niet-succesvolle eerste computerzaak van Bill Gates, beweren veel auteurs dat falen van bedrijven geen obstakel vormt voor later succes.
$config[code] not foundSommige waarnemers, zoals ondernemer en docent Shikhar Ghosh van de Harvard Business School, zeggen zelfs dat bedrijfsfaillissement ondernemers de volgende keer succesvoller kan maken.
Beleidsmakers herhalen deze visie vaak. Zo schrijft de directeur-generaal van het Directoraat van de Europese Commissie, Horst Reichenbach, bijvoorbeeld: "Meestal leren mislukte ondernemers van hun fouten en zijn ze meer succesvol bij de volgende poging."
Er is slechts één probleem met het perspectief 'Mislukte hulp'. Er is geen serieus wetenschappelijk bewijs dat eerdere bedrijfsstoornissen de prestaties van het bedrijf later verbeteren. Integendeel, het bestaande bewijs geeft aan dat ondernemers die eerder faalden niet beter presteren dan beginnende ondernemers en aanzienlijk slechter dan voorheen succesvolle ondernemers. In een werkdocument van de Harvard Business School toonden bijvoorbeeld Paul Gompers, Anna Kovner, Josh Lerner en David Scharfstein aan dat door durfkapitaal gesteunde ondernemers wier eerdere bedrijf een beursintroductie had (IPO), een kans van 30 procent hadden om een andere onderneming die ook publiek werd, maar die ondernemers wiens eerdere ondernemingen niet openbaar werden, hadden de volgende keer slechts 20 procent kans op een IPO, statistisch gezien niet beter dan de 18 procent kans van beginnende ondernemers.
Uitleggen waarom eerdere succesvolle ondernemers het de tweede keer beter doen, is eenvoudig. Ze zijn misschien gewoon beter in het creëren van nieuwe bedrijven dan degenen die het nog nooit eerder hebben gedaan of die hun eerste keer in de buurt zijn mislukt. Of eerder succesvolle ondernemers zijn misschien niet meer getalenteerd, maar belangrijke belanghebbenden - leveranciers, klanten, werknemers en investeerders - denken misschien dat ze dat wel zijn en ondersteunen ze. Zelfs als belanghebbenden hulp bieden op de verkeerd het idee dat eerder succesvolle ondernemers niet alleen maar geluk hadden, hun overtuigingen worden een self-fulfilling prophecy. Omdat de eerder succesvolle ondernemers de steun van belanghebbenden verzamelen, eindigen hun vooruitzichten beter dan die van beginnende of eerder niet-succesvolle bedrijfsstichters.
Moeilijker uit te leggen is de truïsme dat 'ondernemers leren van mislukkingen'. Ons collectieve geloof in de waarheid ervan komt minder voort uit een gemotiveerde kijk op data en meer uit wat we willen geloven. Het idee dat een eerdere bedrijfsstoring helpt, past perfect in het motto "als het je eerst niet lukt, probeer het dan opnieuw".
Je zou kunnen zeggen dat het goed is om te denken dat ondernemers leren van mislukkingen, zelfs als er geen bewijs is dat het waar is. Maar deze onjuiste opvatting heeft een prijs. Veel niet succesvolle ondernemers starten extra bedrijven in het verkeerde geloof dat hun eerdere mislukkingen hen geleerd hebben hoe ze het de volgende keer beter kunnen doen. En veel van deze ondernemers verliezen uiteindelijk weer geld.
Beleggers die zich richten op ervaring en niet op prestaties uit het verleden, verdienen vaak minder mensen die alleen eerdere succesvolle ondernemers steunen. En beleidsmakers die ervoor kiezen om beperkte middelen niet te richten op bedrijfsoprichters met winnende records, in de veronderstelling dat "ervaring" van belang is, missen vaak de kans om economische groei en het creëren van banen te verbeteren.
Hoewel ik opzettelijk probeer provocerend te zijn in deze post, denk ik dat het de moeite waard is de geldigheid te overwegen van de veronderstelling dat ondernemers leren van mislukkingen. Denk je dat we de mate waarin dit gebeurt, overschatten? Of denk je dat eigenaren van kleine bedrijven te weinig leren van hun fouten om het de volgende keer beter te doen? Of geloof je dat slechts een kleine minderheid van ondernemers erin slaagt te leren van mislukkingen? Of is het misschien dat academici die het onderwerp bestuderen niet erg goed zijn in het identificeren van wat ondernemers van hun fouten leren? Ik ben benieuwd naar je gedachten.
OPMERKING VAN DE EDITOR: de laatste alinea is per ongeluk weggelaten toen dit artikel oorspronkelijk werd gepubliceerd. Zoals hier vaak gebeurt, probeert professor Shane ons ertoe te brengen om over dit onderwerp na te denken en te debatteren.
26 Opmerkingen ▼
