Van: Dr. Dawn R. Rivers, directeur, Malone Macroeconomic Policy Institute
Betreft: Evaluatie van de beleidsreactie op economische contractie van 2008-2009
Datum: 18 mei 2012
$config[code] not foundVanaf de herfst van 2008 kende de Amerikaanse economie de ergste krimp sinds 1929. In de periode van zes maanden van september 2008 tot en met maart 2009 voerden de regeringstroepen Bush en Obama en de Federal Reserve verschillende beleidsantwoorden uit, waaronder de Troubled Asset. Relief Program (TARP), de Amerikaanse herstel- en herinvesteringswet van 2009 (ARRA), evenals de verschillende acties van de Federal Reserve in die periode.
Van 2007 tot 2008 groeide het bruto binnenlands product (BBP) met 1,8% per jaar, als gevolg van de vertraging die het Nationale Bureau voor Economisch Onderzoek tot december 2007 aankondigde het begin van de recessie te verklaren. Uiteindelijk, van piek tot dal, de economie kromp met 2,8%, van $ 14,3 biljoen naar $ 13,9 biljoen. Het is sindsdien hersteld; Het bbp voor 2011 bedroeg 15,1 biljoen, een stijging van 3,8% ten opzichte van de groei van 2010.
TARP en de activiteiten van de Federal Reserve verhinderden dat de internationale en binnenlandse kapitaalmarkten volledig ineenstorten, maar geen van beide kon voldoende vertrouwen herstellen om een redelijke versoepeling van de kredietmarkten te bewerkstelligen, waardoor kredietwaardige consumenten en eigenaren van kleine bedrijven geen toegang tot kapitaal hadden. Grote bedrijven kunnen lenen, maar ze hamsteren geld, wat niets oplevert om de productie te vergroten.
De ARRA is gemaakt om $ 800 miljard in de economie te injecteren, met $ 500 aan directe overheidsuitgaven en $ 300 aan belastinguitgaven. Multiplicatoreffecten hadden die investeringen moeten transformeren in $ 3,7 biljoen aan extra productie, vergezeld van een robuuste en aanhoudende bbp-groei en verlaging van de werkloosheidsgraad.
Toch lijkt het economisch herstel dat in 2010 begon, fragiel en voorlopig. De huizenmarkt blijft zwak, de werkloosheid ligt nog altijd ruim boven de totale werkgelegenheid van 5%, en de volatiele energiekosten zorgen voor opwaartse druk op de prijzen, waardoor de zorgen over de inflatie worden veroorzaakt. Als de beleidsreacties van 2008-2009 op uniforme wijze effectief zouden zijn geweest, zouden deze indicatoren uiteraard veel positiever zijn.
Helaas is het huidige herstel grotendeels gebouwd op een kaartenhuis. De hervatting van de groei van het bbp wordt grotendeels gedreven door verrassend robuuste uitgaven voor persoonlijke consumptie en een bestedingsniveau van de consument van 71% van het bbp is niet gezond en niet duurzaam. Het enige component van het bbp dat niet is teruggekeerd naar het niveau van vóór de recessie (of het heeft overschreden) is de bruto investeringen in de particuliere sector.
De jaarlijkse investeringsniveaus in de particuliere sector begonnen te dalen van 2006 tot 2007, ruim voor de samentrekking van 2008, wat duidt op een structurele zwakte die plaatsvond lang vóór de gebeurtenissen van september 2008. Bruto binnenlandse particuliere investeringen daalden met een derde (33,5%) ten opzichte van de piek door te zetten (2006-2008) en is pas in 2011 met 82,3% van het niveau van 2006 hersteld. In onbewerkte dollars vertaalt zich dat in ongeveer $ 400 miljard aan ontbrekende investeringen. Als we rekening houden met multiplicatoreffecten, is het resultaat ongeveer $ 2 biljoen aan potentiële output die verloren is gegaan voor onze economie.
Om deze problemen aan te pakken, is het onze aanbeveling dat de regering Obama en de Federal Reserve stappen ondernemen om zowel het vertrouwen als het optimisme te stimuleren, vooral onder het bedrijfsleven. Een bescheiden stijging of twee van de discontovoet kan bijvoorbeeld bedrijven ertoe brengen om te stoppen met op hun contant geld te zitten als het de boodschap overbrengt dat de economie mogelijk aan het opwarmen is en dat de kosten van het geld op het punt staan te stijgen.
Een dergelijke stijging van de rentetarieven zou ook een positief effect op de kredietverlening kunnen hebben, aangezien dit de winstmarges voor banken zou verbeteren. Belastinguitgaven die investeringen belonen zijn tot nu toe van twijfelachtige waarde geweest - en zouden het onderwerp moeten zijn van hoognodig onderzoek - maar credits zoals het Research & Development-krediet zouden niet mogen vervallen.
Tot slot merken we op dat de regering-Obama zijn grootste investeringen in de private sector in multimiljarden dollar-ondernemingen tot weinig effect heeft gebracht. Daarnaast heeft een gericht beleid van kleine bedrijven dat zich richt op kredietverlening weinig objectieve zin in een klimaat waarin 92% van de eigenaren van kleine bedrijven meldt dat aan hun kredietbehoeften wordt voldaan of dat zij niet geïnteresseerd zijn in leningen.
Gezien het gebrek aan resultaten van deze investeringen, zou het de administratie moeten overwegen om de veranderende tactieken te bespreken om het herstel te stabiliseren en de bbp-groei te verhogen.
Volgens de National Federation of Independent Business (NFIB) stijgt het optimisme voor kleine bedrijven maar blijft het op een recessieniveau. Toch melden steeds meer eigenaren van kleine bedrijven verbeteringen in het verdienen van trends en meer plannen om kapitaaluitgaven te doen.
Rekening houdend met het feit dat de gegevens van de laatste 15 jaar bevestigen dat bedrijven een kleinere trend hebben en dat recent onderzoek van de Ewing Marion Kauffman Foundation heeft aangetoond dat de primaire bron van banengroei jonge of nieuwe kleine bedrijven is, raad ik de administratie aan om een nieuw bedrijf aan te moedigen formatie door het minimaliseren van belastende regelgeving, manieren bedenken om niet-werkgeversfirma's te helpen bij de overgang naar werkgevers, investeringen in kleine bedrijven aanmoedigen (de crowdfunding-bepaling in de onlangs vastgestelde JOBS-wet was een goed begin), volledig financieren van alle bedrijfsmanagementtrainingen en technische ondersteuningsprogramma's momenteel aangeboden door de Amerikaanse Small Business Administration, en waar mogelijk directe investeringen in kleine bedrijven doen.
Daarnaast beveel ik de Administratie aan om nog een conferentie van het Witte Huis over kleine bedrijven bijeen te roepen en dat de suggesties en aanbevelingen van eigenaren van echte kleine bedrijven waar dan ook politiek haalbaar zijn.
Bedankt voor de gelegenheid om deze analyse aan te bieden, Mr. President. Als u nog vragen heeft of verduidelijking van een van de punten in dit document nodig hebt, aarzel dan niet om contact met mij op te nemen.
OPENBAARMAKING: Natuurlijk heb ik nog geen doctoraat en werk ik niet voor een niet-bestaande denktank, vernoemd naar mijn professor in de macro-economie. Deze oefening was een opdracht van een cursus die ik afgelopen semester volgde, maar ik vond de ideeën de moeite waard om hier te delen.
President Barack Obama Foto via Shutterstock
3 Reacties ▼
