Gezinsbegeleiding, ook bekend als gezinstherapie, is een therapeutische methode om interpersoonlijke familieconflicten aan te pakken, problemen veroorzaakt door disfunctionele gezinspatronen en andere problemen die de gezondheid en het welzijn van gezinnen kunnen beïnvloeden. De familie wordt beschouwd als een complete eenheid in gezinstherapie in plaats van als afzonderlijke onderdelen. Een gezinstherapeut onderzoekt de manier waarop het hele gezin functioneert of bijdraagt aan problemen. Vanwege de aard van deze modaliteit kan een therapeut die met gezinnen werkt mogelijk te maken krijgen met een aantal potentiële ethische uitdagingen.
$config[code] not foundVerantwoordelijkheid
De primaire verantwoordelijkheid van een therapeut ligt bij zijn patiënt. Hoewel de familie als een geheel wordt beschouwd in gezinstherapie, is er echter altijd meer dan één patiënt, dus het kan moeilijk zijn om een geschikte behandeling of interventie te kiezen. Een interventie die een familielid dient, is misschien niet altijd in het beste belang van de anderen, volgens een artikel dat gepubliceerd werd door psycholoog Gayla Margolin in het tijdschrift 'American Psychologist'. Een therapeut kan potentiële ethische conflicten in dergelijke situaties vermijden door te voorkomen dat hij een advocaat voor een familielid wordt en probeert interventies op het gezin als eenheid te focussen.
Vertrouwelijkheid
Familietherapeuten worden vaak geconfronteerd met unieke ethische omstandigheden met betrekking tot vertrouwelijkheid omdat de geïdentificeerde cliënt meestal meer dan één persoon is, volgens de Ethische gedragscode van de Amerikaanse Vereniging voor Huwelijks- en Gezinstherapie. Therapeuten moeten vanaf het begin van de behandeling bij het gezin aanwezig zijn om hen op de hoogte te stellen van hun recht op vertrouwelijkheid en hen laten weten dat een therapeut niet alle informatie mag onthullen die een individueel familielid privé zou kunnen delen. Om dit probleem te voorkomen, kan de therapeut besluiten om overleg met individuele familieleden te weigeren.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingGeïnformeerde toestemming
Geïnformeerde toestemming kan een ander belangrijk ethisch dilemma zijn voor gezinstherapeuten, suggereert psycholoog Elisabeth Shaw in een artikel voor de Australian Psychological Society. Een eerste oproep voor hulp aan een therapeut komt meestal van één familielid, die misschien andere gezinsleden probeert te dwingen tot behandeling. Shaw wijst erop dat dit van invloed kan zijn op de behandeling, aangezien de therapeut mogelijk onbewust als medeplichtige wordt beschouwd in dit proces, vooral als de andere gezinsleden terughoudend zijn om naar de therapie te gaan. Extra therapeutische communicatie tussen therapeut en familie kan ook een invloed hebben op dit onderwerp. Omdat de therapeut slechts één gezinslid als aanspreekpunt buiten kantoortijden kan gebruiken, bijvoorbeeld als een afspraak opnieuw moet worden gepland, kunnen andere familieleden zich buitengesloten of genegeerd voelen.
Persoonlijke waarden
Hoewel het niet altijd mogelijk is, moet een familietherapeut altijd proberen om professionele grenzen te handhaven in de omgang met klanten. Soms kunnen kwesties met betrekking tot de persoonlijke waarden en overtuigingen van een therapeut een ethisch, zij het onderbewust, dilemma vormen, volgens Margolin. Dit kan vooral moeilijk zijn als een therapeut sterke ideeën heeft over problemen die gezinnen vaak treffen, zoals echtscheiding, scheiding en opvoeding. Therapeuten moeten ernaar streven om in dergelijke omstandigheden neutraal te blijven en klanten adviseren dat elke beslissing uiteindelijk hun eigen beslissing is. De ethische code van de Amerikaanse vereniging voor huwelijks- en gezinstherapie adviseert therapeuten ook om professionele hulp te zoeken voor problemen die hun klinische oordeel kunnen beïnvloeden of afzwakken.
