Ik had net een deal met een engel ineengestort omdat de investeerders wilden dat de oprichter de beloningsstructuur van het topmanagementteam zou veranderen als een voorwaarde om te investeren, en de oprichter zei "nee". Dit bedrijf geeft een goed voorbeeld van het verschil in hoe topmanagement wordt anders gecompenseerd in een extern gefinancierde opstart van een bootstrapped.
Het bedrijf genereert een omzet van ongeveer $ 900.000 per jaar en zou dat volgend jaar kunnen verdrievoudigen met een investering van $ 250.000. Een groep engelen en micro-durfkapitaalfondsen was geïnteresseerd in het investeren van de $ 250.000.
$config[code] not foundToen de potentiële investeerders de financiële projecties van de onderneming bekeken, lieten ze echter zien dat het bedrijf in 2017 een aanzienlijke negatieve cashflow zou ervaren. De oorzaak van de negatieve cashflow was compensatie. Het bedrijf had vier topmanagers, waaronder de oprichter, die in totaal $ 500.000 zouden krijgen. De meeste door angel en VC ondersteunde startups zouden in dit stadium een topmanagementteam van drie hebben, dat een totaal van $ 180.000 heeft betaald. De topmanagers zouden geen marktsalarissen verdienen, maar zouden worden gecompenseerd door een grote meerwaarde uit hun aandelen en aandelenopties wanneer het bedrijf werd overgenomen of publiek werd gemaakt.
De investeerdersgroep stelde voor dat de oprichter de compensatie herstructureert om de aandelenopties te verhogen en het salaris van de top vier managers te verminderen tot $ 250.000 in totaal. De oprichter en het team hebben het alternatief besproken en de externe financiering afgewezen om de compensatiestructuur te behouden.
Dit besluit illustreert de complementariteit die bestaat tussen manieren om startups te financieren en compensatie voor het topmanagement. De term complementariteit verwijst naar een situatie waarin de waarde van iets de waarde van iets anders verhoogt. In dit geval is de waarde van een investering in een startup hoger als de startup zijn topmanagers grotendeels compenseert via kapitaalwinsten in plaats van via salarissen.
De Salary-Equity Trade Off
Dit bedrijf stond voor een strategische keuze: het zou langzamer kunnen groeien door het hogere managementteam hogere lonen te betalen en geen externe financiering aan te nemen, of het zou sneller kunnen groeien door het lagere salaris van het topmanagementteam te betalen (compensatie in de vorm van aandelen en aandelen) opties) en het aantrekken van externe investeerders. Wat het niet zou kunnen doen, is externe investeringen aangaan en het hogere managementteam hogere salarissen betalen.
De beslissing van de oprichter om langzamer te groeien en geen extern kapitaal te genereren, is een eerlijke strategie. De strategie kan niet worden bekritiseerd.
Maar de oprichter heeft wel een fout gemaakt bij het implementeren van haar strategie. Ze bracht veel tijd door met proberen geld in te zamelen bij investeerders. Dat was een fout. Als u uw topmanagementteam niet wilt compenseren op de manier die geschikt is voor externe investeerders, moet u geen tijd verspillen aan het praten met hen.
De tijd van een oprichter heeft hoge opportunitykosten. Wat een ondernemer ook besteedt, komt ten koste van andere activiteiten. In dit geval had de oprichter een nieuwe klantverkoop kunnen afsluiten of twee in de tijd dat ze met investeerders praatte over een investering die niet voor het bedrijf zou werken.
De les hier is eenvoudig: denk, voordat u eraan denkt om geld in te zamelen bij beleggers, na over alle veranderingen die een externe investering zou kunnen opleggen aan uw bedrijf. Praat niet met investeerders als u niet bereid zou zijn om die veranderingen aan te brengen. Als ondernemer is uw tijd te waardevol om te verspillen.
Tijd en geldfoto via Shutterstock
1
