Zoals iedereen die aan beide kanten van een venture capital-deal heeft geweten, weet, heeft een fondsenwervingsovereenkomst meestal zoveel bepalingen dat iemand die onervaren is een woordenlijst nodig heeft om deze te lezen.
Vaak bespreekt een van deze bepalingen 'slepen op rechten'. Investopedia legt uit dat deze rechten 'een meerderheidsaandeelhouder toestaan een minderheidsaandeelhouder te dwingen om deel te nemen aan de verkoop van een bedrijf'.
Het opnemen van versleeprechten in VC-overeenkomsten komt steeds vaker voor, volgens gegevens die zijn verzameld door het advocatenkantoor Cooley LLP. De onderstaande figuur toont het aandeel van risicokapitaalovereenkomsten waarvoor Cooley het juridische werk heeft geleverd waarin meegenomen rechten zijn inbegrepen. Hoewel het percentage overeenkomsten met sleeprechten nooit boven de 50 procent voor 2006 is uitgekomen, is het sindsdien nooit onder de 50 procent gekomen. En sinds het tweede kwartaal van 2009 overschrijdt het 60 procent in elke gemeten periode van drie maanden.
$config[code] not foundWaarom het toegenomen gebruik van drag along-rechten? Zoals venture capitalist Brad Feld in zijn blog uitlegt, wanneer de verkoop van een bedrijf tegen een lage prijs plaatsvindt, verdienen gewone aandeelhouders (die vaak de oprichters zijn) meestal heel weinig nadat zij de liquidatievoorkeur van de durfkapitalisten hebben betaald. Als gevolg hiervan zijn de ondernemers vaak resistent tegen dergelijke verkopen. Om ervoor te zorgen dat ze bedrijven kunnen verkopen, zelfs wanneer stichters (of andere aandeelhouders) zich tegen de verkoop verzetten, nemen risicokapitaalverschaffers de rechten mee in hun financieringsovereenkomsten.
Het grotere gebruik van drag along-rechten weerspiegelt de overtuiging van beleggers dat door durfkapitaal gesteunde bedrijven in de toekomst wellicht relatief goedkoop moeten worden verkocht.
1
