Discriminatie op de werkplek is een verschil in de behandeling van individuele werknemers op basis van persoonlijke of sociale verschillen. De 10 meest voorkomende vormen van discriminatie op de werkplek zijn leeftijdsdiscriminatie, op ras gebaseerde discriminatie, discriminatie op grond van handicap, seksuele intimidatie en vergelding. Wanneer werknemers van mening zijn dat ze gediscrimineerd zijn, staat de wet hen toe om verschillende acties te ondernemen, waaronder rechtszaken die een einde willen maken aan dergelijke discriminatie. In de VS worden rechtszaken over discriminatie op het werk doorgaans gebracht met behulp van een of een combinatie van drie verschillende theorieën.
$config[code] not foundDisparate Treatment Theory
Ongelijke behandeling op de werkplek verwijst naar een beleid of praktijk waarbij een individu of een groep personen expliciet anders wordt behandeld dan een ander. Vergelding voor het uitoefenen van wettelijk toegestane praktijken op het werk is ook een vorm van ongelijke behandeling. Een besluit van het hooggerechtshof van 1973, genaamd McDonnell Douglas Corp. v. Green, was het resultaat van een rechtszaak die nu de basis vormt voor de ongelijksoortige behandelingstheorie. In wezen moeten werknemers die klagen over ongelijke behandeling aantonen dat hun werkgevers geen legitieme reden hadden om deel te nemen aan de vermeende discriminatie.
Pesterijstheorie op de werkplek
Pesterijen op de werkplek komen voor wanneer ongewenst verbaal of fysiek gedrag is gericht op een persoon of personen op basis van eigenschappen die zij bezitten. Intimidatie houdt onder meer in dat werknemers gedwongen worden om in een vijandige omgeving te werken en wanneer "dit voor die" regelingen werknemers worden opgedrongen. De beroemdste gevallen van intimidatie op het werk draaien rond seksuele of raciale kwesties en omvatten Chopourian v. Catholic Healthcare West. In 2012 ontving physician assistant Ani Chopourian $ 168 miljoen op een klacht over seksuele intimidatie tegen CHW, haar werkgever.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingDisability Accommodatietheorie
Gehandicapte werknemers hebben recht op redelijke werkplekaccommodaties, tenzij dergelijke accommodaties onnodige problemen voor werkgevers opleveren. Werkgevers die geen redelijke aanpassingen doen voor werknemers met een handicap die hun essentiële functies met of zonder accommodatie kunnen uitoefenen, kunnen zich schuldig maken aan discriminatie. Disabilities-rechtszaken op het gebied van arbeidsongeschiktheid houden meestal de Americans with Disabilities Act of ADA in. Sutton v. United Airlines, een zaak van het Hooggerechtshof uit 1999, eist van werknemers dat ze bewijzen dat ze inderdaad in aanmerking komen voor de werkgelegenheidsbescherming van ADA, wat gemakkelijker was dan vóór 1999.
Workplace Discrimination Lawsuits
Medewerkers en sollicitanten die discriminatie op het werk vrezen, kunnen hulp zoeken bij de Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission en agentschappen op staatsniveau. Werknemers of sollicitanten die van mening zijn dat zij discriminatie op de werkplek hebben opgelopen, zijn ook vrij om te overleggen met advocaten die in dergelijke gevallen zijn gespecialiseerd. Daarnaast biedt de CanMyBossDoThat.com-website links naar informatiebronnen voor werknemers over veel relatieproblemen tussen werkgever en werknemer, inclusief mogelijke discriminatie. Discriminatie door werkgevers kan ook opzettelijk of onopzettelijk zijn, hoewel beide vormen van dergelijk gedrag werkgevers in gevaar kunnen brengen voor rechtszaken.
