Forbes heeft een opbeurend artikel waarin kleine bedrijven worden geprofileerd die de cyclus van armoede en wanhoop hebben doorbroken. Met de hulp van microkredieten zijn ondernemers in onder meer Pakistan, Haïti, Birma, El Salvador, Tanzania en Afghanistan met bedrijven begonnen, zijn ze zelfvoorzienend en hebben ze zelfs anderen aangenomen:
"In 1995 krabbelde Mkama amper een brood voor zichzelf, haar man en haar tien kinderen door tomaten te telen en te verkopen. Met een lening van $ 50 van de Foundation for International Community Assistance kocht ze reserveonderdelen voor haar fiets, zodat ze bij de veerboot kon komen die haar naar de markt in het nabijgelegen Mwanza Tanzania zou brengen. Met latere leningen kocht ze beter zaad en kunstmest. Nu, op een goede dag, kan ze winst maken van $ 4. "
$config[code] not foundIn onderontwikkelde landen, met name plattelandsgebieden, zijn durfkapitaal en traditionele bankleningen eenvoudigweg niet beschikbaar. Microkredietprogramma's (en gerelateerde programma's voor micro-ondernemingen zoals subsidies en pensioensparen) spelen een cruciale rol.
Neem bijvoorbeeld de Grameen Bank. Het is de grootvader van microleningsprogramma's. Het heeft meer dan 3 miljoen leners, van wie 95% vrouw is. World is Green meldt dat Grameen zelfs een micrograntprogramma voor bedelaars in Bangaladesh is gestart.
Wat is het geheim achter microlending? De Peruaanse econoom Hernando de Soto zegt dat privé-eigendomsrechten het ondernemerschap bevorderen. Ik denk dat dat een groot deel is van het succes van microlending. Bouwen aan iets wat je weet is - en zal blijven - jouwe is een krachtige motivator.
