Elektroforese is de scheiding van deeltjes veroorzaakt door een elektrische stroom. Wetenschappers gebruiken dit proces om het menselijk lichaam en andere soorten op genetisch niveau te onderzoeken. Het proces scheidt componenten van DNA om de aanwezigheid van bepaalde genetische makers en zelfs de aanwezigheid van stoornissen en ziekten te bepalen. De relatief lage kosten en extreme nauwkeurigheid van het testen hebben de wetenschap in staat gesteld om genetische markers in kaart te brengen voor verschillende door bloed overgebrachte stoornissen, waaronder sikkelcelanemie.
$config[code] not foundVeelzijdigheid in identificatie
Elektroforese is een veelzijdige diagnostische test in die zin dat het kan worden gebruikt voor zowel eiwit- en nucleïnezuurscheidingen als voor eiwitscheidingsvingerafdrukken. Dit systeem wordt vaak gebruikt in het medische veld om een verscheidenheid aan genetische bloedaandoeningen te diagnosticeren, zoals sikkelcelanemieën en thalassemie, in eendimensionale of tweedimensionale testen om eiwitten te scheiden en genetische markers te identificeren. Elektroforese is ook gebruikt om verschillende vissoorten te bepalen en om waardevolle eigenschappen van soja en tarwe te bepalen door component-DNA te analyseren en scheiden.
Lage gebruikskosten
Volgens Crop Science, een tijdschrift voor genomica, moleculaire genetica en biotechnologie gepubliceerd door de Michigan State University, zijn de kosten van elektroforese naar schatting $ 2,60 per gelstaal, uitgevoerd via analyse, of minder dan drie cent per punt met gegevens. In termen van genetisch onderzoek en analyse maakt dit elektroforese tot een van de goedkoopste manieren om op grotere schaal genetische markers te identificeren met machines die maar liefst 100 monsters tegelijkertijd bevatten.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingNauwkeurigheid van resultaten
Elektroforese is uiterst nauwkeurig. Wanneer het proces correct wordt uitgevoerd, kan het de in een cel aanwezige eiwitten scheiden in maximaal 1.500 afzonderlijke delen. Het systeem is ook zeer selectief doordat het verschillen in DNA-monsters kan opmerken zelfs als dergelijke monsters niet meer dan twee baseparen verschillen. Dit levert betrouwbare testresultaten op waarmee wetenschappers en laboranten conclusies kunnen trekken over de genetische samenstelling van geteste soorten om sterkere gewassen te telen, de waarschijnlijke aanwezigheid van een ziekte in het menselijk lichaam te bepalen en misschien op een dag het op genetisch niveau te elimineren.
