Een nieuw bedrijf starten? Worstelend met twijfel en angst? Probeert de verontruste gremlin die dagelijks verschijnt te pletten, steekt zijn lachend gezicht naar je toe en spuugt de grootste zorg van iedereen uit: "Denk je echt dat je jezelf kunt ondersteunen om dit te doen?"
Voeg het gebrek aan steun van familieleden en de arme economie toe en je krijgt nerveuze kriebels, slapeloze nachten en een groeiend gevoel van onzekerheid. Je bent niet alleen. In de eerste plaats zijn beginnende ondernemers overstelpt met vragen waar ze geen antwoord op hebben, van 's ochtends tot' s avonds, dag na dag.
Ik was er niet lang geleden. Ik was verteerd door onbehagen; Ik vroeg me af hoe ik en mijn team zouden kunnen doorgaan, dag na dag, drie mensen die het werk van tien doen. We stelden onszelf dezelfde vragen die ik ken die andere nieuwe ondernemers zich afvragen - en luisterden hard naar de stilte, als antwoord:
- "Hoe lang kunnen we dit volhouden?"
- "Wie weten we dat zal helpen - kunnen we zelfs vrijwilligers vinden?"
- "Wanneer gaan dingen weer ophalen zodat we kunnen huren?"
- "Wat moeten we doen, wat we niet al hebben gedaan, om die banklening te krijgen?"
De waarheid is dat de antwoorden niet zo moeilijk zijn. De realiteit dicteert dat je "door blijft gaan" zolang het duurt. Als u gericht bent op uitmuntendheid, als u vanuit alle mogelijke hoeken naar uw bedrijf hebt gekeken en u zeker weet dat het haalbaar is, werkt u harder, slimmer, langer … omdat bijhouden slechts een klein deel is van wat u moet doen.
Je leert dat vrijwilligers er zijn, zij zijn de mensen die in je geloven. Het zijn de mensen die wensten dat ze hadden gedacht om te doen wat je doet. Zij zijn de mensen die bieden om te helpen, elke dag, en wie je keer op keer hebt opzij geduwd, omdat je niet wilde profiteren. Je leert dat het vragen om hun hulp geen voordeel haalt; het biedt een kans.
Hulp inhuren? Dat doe je als je het kunt betalen. U kunt het huren veroorloven wanneer u winst behaalt - wanneer u meer doet dan alleen het licht aan doen. De cijfers liegen niet. U kunt misschien sneller 'huren' dan u denkt. Je komt er wel achter, als het nodig is.
Aan de banklening - iedereen weet dat antwoord. Je blijft het gewoon proberen. U verdient meer omzet, u steekt uw eigen geld in om te bewijzen dat u serieus bent, u stelt een geweldig businessplan samen en u neemt het naar zoveel plaatsen als u nodig heeft, totdat iemand ja zegt.
Zoals ondernemers elke dag groeten, pakken ze deze vragen aan en nog veel meer. De vragen komen in een niet aflatende stroom.
Maar er is een vraag die de meeste ondernemers niet stellen. Eén vraag, de vraag van $ 64.000 (spelshow van vele jaren geleden), die ze zouden moeten vragen.
Het is zwaar. Het heeft geen eenvoudig antwoord. Het zal hetzelfde, oude, dezelfde oude dat je steeds weer omhelsd hebt, uit elkaar halen - waar de duivel waarvan je weet makkelijker is om mee om te gaan dan de duivel die je niet kent, dus je denkt. Deze vraag zal je uit je comfortzone shockeren en je eraan herinneren dat je droom van onafhankelijkheid meer dan hard werken is - het is een geloofssysteem.
Een week geleden werd ik geschrokken uit mijn gevoel van warmte en veiligheid, in een wereld van mogelijkheden door deze ene vraag. Mijn mentor, Bruce Peters, een presentatrice van zakelijke radiopresentaties op WCEOHQ Radio, e-mailde me en schudde me in mijn hart. Hij schreef:
"Wat is de enige vraag die het onmogelijk zou maken om te blijven zoals je bent?"
Ik zat achter mijn computer, staarde naar wat voor altijd leek op die woorden en knipperde als een dwaas.
"Wat bedoel je?" Ik mailde terug. "Wat is uw enige vraag?" Natuurlijk moet u altijd moeilijke vragen terugzetten naar de vragensteller. (Nee, dat zou je niet moeten doen, maar dat deed ik.)
"Ik houd het voor me om dingen op te schudden in mijn dagelijks denken," schreef hij terug. "In zekere zin is de vraag het antwoord. Rilke's vermaning is om 'geen antwoorden te zoeken die nu niet worden gegeven … maar leer de vragen te leven en je zult geleidelijk aan je antwoord beleven.'
"Dus, ik hou het daar omdat ik de meest provocerende vraag wil stellen om mijn antwoord te leven."
Ik staar nog steeds naar de woorden. Ik heb geen antwoord. Ik heb de vraag niet. Het is een nieuw jaar en een nieuwe ik en ik zal niet langer blijven zoals ik ben, in die te gezellige comfortzone. Ik ben vastbesloten om provocerend te zijn, omdat het buitengewoon is en als ik niet buitengewoon ben, zal ik alleen verdwijnen in de schaduw van het gewone van iedereen.
Daarom vraag ik je: "Wat is de enige vraag die, als ze zou worden beantwoord, het onmogelijk zou maken om te blijven zoals je bent?"
Game Show Foto via Shutterstock
5 Opmerkingen ▼
