Hulpdiensten in de gezondheidszorg vallen over het algemeen in drie categorieën: vrijheidsbenemende, diagnostische en therapeutische. Zonder het voordeel van nevendiensten zouden behandelende artsen verzanden in tests en behandelingen die gemakkelijk buiten een ziekenhuis of dokterspraktijk kunnen worden uitgevoerd en zelfs niet de praktische deelname van een arts vereisen.
Services binnen een ziekenhuis
In het ziekenhuis vertrouwen patiënten op aanvullende diensten voor een groot aantal behandelingen, waaronder casemanagement en maatschappelijk werkers die de behandelingsstroom beheren, zorgen voor dekking en verwijzingen naar buiten aanbrengen. Maatschappelijk werkers en pastorale zorgverleners praten met patiënten om hun angsten te verzachten en religieuze diensten te verlenen wanneer daarom wordt gevraagd. De diëtist in de keuken die menu's bereidt op basis van dieetbeperkingen, wordt beschouwd als een hulpverlener in een intramurale setting, evenals fysiotherapeuten, logopedisten en ergotherapeuten die mogelijk patiënten blijven zien zodra ze zijn vrijgelaten.
$config[code] not foundDiensten binnen het kantoor van de dokter
In een polikliniek of een dokterspraktijk bestaan ondersteunende diensten voornamelijk uit diagnostische procedures. Radiologie en longtesten die op kantoor worden uitgevoerd, worden als bijkomstig beschouwd, evenals laboratoriumtests die ter plekke worden uitgevoerd. Veel artsen hebben die ondersteunende diensten naar hun kantoren verplaatst om onmiddellijke diagnoses te stellen en op hun beurt passende behandelingen te starten op basis van de resultaten van de tests. Grote praktijken kunnen zelfs therapeutische ondersteunende diensten binnen hun faciliteiten in dienst nemen, waaronder fysiotherapeuten, voedingsdeskundigen en counselors.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingOutside Referral Services
Traditioneel zijn ondersteunende diensten uitgevoerd in afzonderlijke zorgfaciliteiten dan de behandelend arts. Die diensten omvatten onafhankelijke laboratoria die bloedmonsters nemen en de tests intern uitvoeren of monsters sturen naar afzonderlijke diagnostische laboratoria. Counselors voor gewichtsverlies of geestelijke gezondheidsproblemen houden meestal sessies in afzonderlijke faciliteiten. Radiologiebureaus kunnen een reeks röntgendiensten aanbieden binnen een duidelijk afzonderlijk kantoor en audiologen voorzien in eigen personeel en kantoorruimte. Voor bewaringsdiensten zoals verpleeghuizen, faciliteiten voor begeleid wonen en hospice-centra zijn er meestal aparte voorzieningen om patiënten te helpen.
In-house vs. outsourced
Voors en tegens bestaan met betrekking tot de kosten en efficiëntie van het leveren van ondersteunende diensten in huis versus verwijzingen maken naar afzonderlijke hulpverleners. Artsen kunnen onmiddellijke testresultaten krijgen en patiënten kunnen al hun behandelingen in één stop krijgen. Het bezoek kan echter langer duren en patiënten krijgen geen keuze wanneer zij verschillende tests en therapieën ontvangen. Hoewel klinieken en artsenpraktijken mogelijk hun faciliteiten moeten uitbreiden en extra personeel moeten aannemen, kunnen ze ook de winst vergroten door extra diensten aan te bieden. Creatieve zorgaanbieders kunnen zelfs aanvullende diensten toevoegen, zoals huidverzorgings- en gewichtsverliesprogramma's om de winst te vergroten en patiënten aan te trekken. Tegelijkertijd moeten patiënten zich bewust zijn van verzekeringsbeperkingen en welke soorten nevendiensten worden gedekt en waar ze moeten worden verstrekt om volledige dekking te garanderen.
