Sommige waarnemers betogen dat zelfstandige arbeid contracyclisch is. Door te focussen op de beslissingen van mensen om voor zichzelf in zee te gaan, stellen deze onderzoekers dat sommige mensen die hun baan verliezen wanneer de economie contracten aangaan zelfstandig ondernemer worden, in plaats van werkloos te worden of de arbeidsmarkt te verlaten. Overheidsgegevens geanalyseerd door Robert Fairlie aan de universiteit van Californië in Santa Cruz namens de Kauffman Foundation ondersteunen dit argument, wat aantoont dat het tempo waarin personen overstapten naar zelfstandigheid steeg tijdens de Grote Recessie.
$config[code] not foundZoals ik hier eerder heb vermeld, is de nadruk van onderzoekers op het toelaten van zelfstandig ondernemerschap in economische neergangen echter misleidend. Het aantal zelfstandigen is het product van zowel het betreden als verlaten van een zelfstandige. Als de uittredingsgraad van zelfstandig ondernemerschap de snelheid van toetreding overschrijdt, neemt het aantal zelfstandigen af.
Tijdens economische recessies hebben zij die voor zichzelf zaken doen het moeilijker om toegang tot kapitaal te krijgen en worden zij geconfronteerd met een verminderde vraag naar hun producten en diensten. Als gevolg hiervan, wanneer de economie inkrimpt, stijgt de snelheid waarmee de zelfstandige winkel dicht gaat. Of het aantal zelfstandigen tijdens een recessie stijgt of daalt, hangt ervan af of de recessie een groter effect heeft op het in- of uitstappen als zelfstandige.
Om te zien of het aantal zelfstandigen tijdens recessies stijgt of daalt, heb ik gekeken naar gegevens uit de Current Population Survey, waarin het aantal niet-agrarische zelfstandigen maandelijks wordt genoteerd sinds 1948. De start- en einddatums van de elf recessies die het Nationaal Bureau voor Economisch Onderzoek volgens mij in de Verenigde Staten heeft gemaakt tussen januari 1948 en mei 2014, vergeleken ik het aantal niet-agrarische niet-zelfstandige zelfstandigen in de maand voordat de recessies begonnen met het aantal in de laatste maand van de recessie. de recessies.
De cijfers zijn verrassend. In zes van de recessies daalde het aantal zelfstandigen, terwijl in vijf van hen het aantal toenam. Bovendien steeg het aantal personen in de loonsector in de particuliere sector in drie van de contracties waarin de zelfstandigheid toenam ook (recessies in 1960-1961, 1969-1970 en 1980), wat suggereert dat de neergang milde gevolgen voor de arbeidsmarkt had in het algemeen. Omdat het positieve effect van economische recessies is gebaseerd op het idee dat mensen als zelfstandige aan het werk gaan omdat ze hun baan verliezen, is het moeilijk om te interpreteren wat er is gebeurd in die recessies waarin de lonen in de privésector zijn toegenomen.
In drie van de recessies waarin de lonen in de particuliere sector afnamen (recessies 1948-1949, 1973-1975 en 1981-1982), steeg het aantal zelfstandigen. In vijf recessies waarin de lonen in de particuliere sector afnamen (recessies 1953-1954, 1957-1958, 1990-1991, 2001 en 2007-2009), nam het aantal zelfstandigen af.
De recessies waarin zelfstandigen zijn gesneuveld waren niet ernstiger dan de recessies waarin de zelfstandigheid steeg. De mediane recessie van de 11 waar ik naar keek, was de recessie van 1980, waarin de daling van het bruto binnenlands product (bbp) 2,0 procent was van piek tot dal. In drie van de recessies waarin de daling van het bbp groter was dan de mediaan, daalde de zelfstandigheid, maar in twee daarvan nam de zelfstandigheid af. In twee van de recessies waarin de daling van het bbp lager was dan de mediaan, daalde de werkgelegenheid als zelfstandige, en in drie van hen nam de zelfstandigheid toe.
Het is interessant om op te merken dat dalende zelfstandige arbeid een kenmerk is van recentere recessies. In de laatste drie economische recessies (recessies 1990-1991, 2000 en 2007-2009) is het aantal niet-zelfstandige zelfstandigen gedaald. In recente tijden, tenminste, neemt het aantal zelfstandigen niet toe als de economie samentrekt.
3 Reacties ▼
