De rol van verbale en non-verbale communicatie

Inhoudsopgave:

Anonim

Communicatie is het geven van informatie. Het is een tweerichtingsproces waarbij gedachten, ideeën, gevoelens en informatie worden uitgewisseld. Om communicatie tussen twee partijen mogelijk te maken, moet er een medium zijn of middelen om dit te verschaffen. Deze middelen kunnen bestaan ​​uit schrijven, verschillende mediabronnen, verbale (auditieve) middelen en non-verbale middelen.

Hoe communicatie plaats vindt

Om communicatie mogelijk te maken, moeten er vijf dingen gebeuren. Eerst wordt een bericht of idee gevormd. Het wordt gesproken of geschreven. De verzending van het bericht wordt vervolgens verzonden door te spreken, te schrijven of te handelen. Het bericht wordt vervolgens door de andere partij ontvangen (of gehoord) en vervolgens begrepen.

$config[code] not found

Soorten communicatie en theorie

Volgens Albert Mehrabian, professor aan de UCLA, zijn er drie soorten communicatie: woorden, tone of voice en lichaamstaal. Door zijn onderzoek naar subjecten die met elkaar communiceren, concludeerde hij dat 55 procent van de informatie die wordt verzameld wanneer mensen persoonlijk met elkaar spreken, wordt bepaald door lichaamstaal. Achtendertig procent van de informatie die wordt doorgegeven in een gesprek is door middel van tone of voice, en slechts zeven procent van de woorden die worden gesproken, worden gebruikt om te begrijpen wat er wordt gezegd.

Video van de dag

Gebracht door jou, geboren door Sapling

Verbale communicatie

Verbale communicatie bestaat in twee vormen: mondeling en schriftelijk. Voorbeelden van verbale communicatie zijn onder meer persoonlijk spreken of aan de telefoon zijn, presentaties houden en deelnemen aan vergaderingen. Geschreven communicatie maakt gebruik van symbolen die met de hand zijn geschreven of met een elektronisch apparaat zijn bedrukt. De symbolen kunnen variëren van letters in het alfabet tot het gebruik van identificeerbare afbeeldingen (zoals de afbeelding "niet roken"). Voorbeelden van schriftelijke communicatie zijn brieven, memo's, rapporten, bulletins en e-mails.

Non-verbale communicatie

Non-verbale communicatie is wanneer een bericht wordt verzonden zonder gesproken of geschreven woorden. Voorbeelden van non-verbale communicatie zijn lichaamstaal, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, stemgeluid en zelfs oogcontact. Volgens dr. Edward G. Wertheim hebben non-verbale aanwijzingen in communicatie vijf rollen: ze herhalen en bevestigen wat iemand zegt als ze eerlijk zijn, ze zijn in tegenspraak met iemands woorden als ze oneerlijk zijn, ze kunnen een substituut zijn voor verbale vormen van communicatie en ze complimenteren of accentueren wat iemand zegt.

Er wordt vaak gezegd dat het niet uitmaakt wat een persoon zegt. Integendeel, het gaat erom hoe het wordt gezegd. Een persoon zou bijvoorbeeld een vriend kunnen vertellen over een trieste gebeurtenis; maar als het verhaal verteld wordt terwijl je glimlacht, zou het moeilijk zijn voor het luisterfeest om te zeggen dat de ander echt verdrietig is. Non-verbale communicatie geeft vaak aanwijzingen over hoe een persoon echt over een onderwerp denkt.

Lichaamstaal

Lichaamstaal is een van de meest waargenomen kenmerken van communicatie. De manier waarop een persoon staat, hoe dicht ze bij een andere persoon zijn, de richting waarin iemand staat en het gebruik van fysiek contact zijn allemaal statische kenmerken van non-verbale communicatie. Andere belangrijke aspecten zijn die welke dynamisch zijn: gebaren, zichtlijn of oogcontact en gezichtsuitdrukkingen.