Hoewel zowel industrieel-organisatorische psychologen als HR-managers inzicht in het menselijk gedrag nodig hebben, is hun focus anders. Industrieel-organisatorische psychologen zijn geïnteresseerd in het begrijpen en verklaren waarom mensen doen wat ze doen, vooral omdat het gedrag betrekking heeft op de werkplek. HR-managers richten zich op werving, selectie van medewerkers, bemiddelen bij geschillen en omgaan met disciplinaire maatregelen.
$config[code] not foundIndustrieel-organisatorische psychologen
Industrieel-organisatorische psychologen worden getraind in menselijke mentale processen en de observatie en interpretatie van menselijk gedrag, volgens het Bureau of Labor Statistics. Ze gebruiken deze vaardigheden om problemen op te lossen met betrekking tot de kwaliteit van het werk en de productiviteit, het management, de werkstijlen, het moreel en andere werkgerelateerde kwesties, door de principes van de psychologie op de werkplek toe te passen. Een industrieel-organisatorische psycholoog kan ook samenwerken met organisatieleiders om beleid of screening en training van werknemers te ontwikkelen. Een masterdiploma is de minimale onderwijskwalificatie voor een industrieel-organisatorische psycholoog.
Human Resources Managers
HR-managers zijn beheerders die zich richten op de selectie, training en management van werknemers en aanverwante zaken, zoals intimidatiebeleid, beloning, voordelen, werknemersrelaties of personeelsdiensten. De HR-manager is mogelijk het eerste contact van een medewerker met een organisatie. Een bachelordiploma is meestal de minimaal aanvaardbare opleiding voor HR-management. In sommige gevallen bevindt de graad zich op een ander gebied, zoals arbeids- of industriële relaties, organisatieontwikkeling of zelfs industriële psychologie. In sommige organisaties kan een masterdiploma vereist zijn.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door Saplingovereenkomsten
Industrieel-organisatorische psychologen en HR-managers hebben beide behoefte aan sterke interpersoonlijke en communicatieve vaardigheden. Zowel HR-managers als industrieel-organisatorische psychologen houden zich mogelijk bezig met productiviteit. In tegenstelling tot andere typen psychologen hoeven bedrijfsorganisatorische psychologen geen vergunning te krijgen of te worden gecertificeerd, terwijl certificering voor HR-managers vrijwillig is, maar kan de voorkeur van sommige werkgevers hebben of vereist zijn. Industrieel-organisatorische psychologie is een vakgebied en HR-professionals kunnen zich ook specialiseren op gebieden zoals arbeidsverhoudingen, salarisadministratie en werving.
verschillen
Industrieel-organisatorische psychologen zijn een kleine groep in vergelijking met alle psychologen, maar de groeisnelheid van dit specialisme zal naar verwachting 19 procent zijn tussen 2014 en 2024, meer dan tweemaal het gemiddelde voor alle beroepen, volgens de BLS. Deze banen zijn zeer concurrerend vanwege het aantal gekwalificeerde afgestudeerden. Het HR-managementveld zal naar verwachting tussen 2014 en 2024 met 9 procent groeien, wat volgens de BLS even snel is als het gemiddelde voor de meeste andere beroepen. Die HR-managers met een masterdiploma en certificering hebben waarschijnlijk de beste baanvooruitzichten. De lonen zijn aanzienlijk verschillend voor deze beroepen. HR-managers verdienden in 2016 een gemiddelde van $ 106, 910, terwijl industrieel-organisatorische psychologen $ 104, 570 verdienden.
De keuze maken
Industrieel-organisatorische psychologen werken vaker in een onderzoeksgeoriënteerde, adviserende of adviserende rol, terwijl HR-managers direct betrokken zijn bij de dagelijkse activiteiten en besluitvormingsprocessen van hun organisaties. HR-managers hebben ook meer kans om directe interacties met werknemers te hebben. Beide beroepen hebben een aantal vergelijkbare kwaliteiten en vaardigheden nodig, zoals interpersoonlijke vaardigheden en het vermogen om problemen te analyseren. Lonen zijn aanzienlijk hoger voor industrieel-organisatorische psychologen. Uw persoonlijke voorkeuren en vaardigheden zijn waarschijnlijk de beslissende factor bij het kiezen tussen deze twee beroepen.
