Vandaag ontmoette ik Noobpreneur's intrigerende vergelijking van ondernemers en religieuze leiders - beide geleid door geloof.
$config[code] not foundNadat ik jarenlang met franchise-eigenaren van Pearle Vision had gewerkt voordat ik mijn eigen bedrijf opende, was mijn aarzeling om alleen te stappen altijd die angst voor het onbekende. Ik bewonderde de ondernemersgeest, het risico-element, en ja, de schijnbare houding van het geloof in zichzelf dat ze succesvol zouden zijn.
Afgelopen zondag tijdens mijn verblijf op het terrein van het Chautauqua Institute had ik het genoegen om de gerenommeerde voorganger, opvoeder en spreker Eerw. Peter Gomes te horen. De Eerwaarde Professor Peter J. Gomes is een Amerikaanse Baptist-predikant en sinds 1970 heeft hij gediend in The Memorial Church, Harvard University.
Zijn preek noemde 'Handelend Extravagant'. Hij verwees naar een nieuwtestamentisch verhaal waarin een vrouw dure oliën over het hoofd van Jezus stak. Het is een bekend bijbels verhaal dat ons onder andere leert om met moed, vurigheid en passie te handelen, in plaats van timide te zijn of halverwege terug te gaan.
Toen ik echter luisterde naar zijn boodschap over de voordelen van acteren met extravagantie, dacht ik aan eigenaren van kleine bedrijven en onze wens om op te vallen in de menigte. We hebben kleinere budgetten, weinig of geen ondersteunend personeel, minder middelen tot onze beschikking en omdat uitgaven zoals gas en gezondheidszorg toenemen, daalt ons beschikbare inkomen om een verschil te maken dagelijks.
Toch is het met een daad van geloof en misschien een beetje extravagantie dat we in feite een grotere plons kunnen maken dan de grote jongens. Ik herinner me onlangs aan het artikel van Brent Leary dat David Meerman Scott gratis een document van 20 pagina's weggaf, wat leidde tot $ 1 miljoen aan inkomsten. Was het een extravagante daad om waardevolle informatie weg te geven, zonder iets terug te verwachten? Het was zeker een daad van geloof.
Wanneer je denkt dat "ondernemer" en "extravagant" Donald Trump zeker in je opkomt. Ik vond een artikel met de succesfactoren van Trump: wreedheid, passie, idealisme, perceptie en instinct.
Onder de commentaren voor idealisme vertelt auteur Evan Carmichael over de extravagantie van Trump:
De Trump-organisatie is synoniem geworden met luxe, weelde, klasse en extravagantie. Het werd niet zo door zijn concurrenten te volgen. Het werd zo, omdat Trump niet bang was om groot te denken, om te doen wat niet eerder was gedaan en op een manier die velen zich niet eens konden voorstellen. Zijn vermogen om de grens tussen fantasie en realiteit te vervagen, hielp het bedrijf van Trump in een klasse boven de rest te duwen.
Op welke manier heb je ondernemers genoeg vertrouwen in zichzelf zien nemen om moedig te handelen, met extravagantie? Wat waren de resultaten?
10 Opmerkingen ▼
