Het werkloosheidspercentage is een veel bekeken, gerapporteerde en besproken maatregel van wat er gebeurt met de banenmarkt. Vorige maand, veel deskundigen opgemerkt, ging de werkloosheid terug tot 9,1 procent.
Ondanks de aandacht die het geeft, is de werkloosheidsgraad geen erg goede maatstaf voor de werkgelegenheidssituatie. Dat komt omdat het erg afhankelijk is van wat er speelt met de arbeidsparticipatie. Als die uit een baan stoppen met op zoek naar werk, omdat de economische situatie slecht is, de werkloosheid dalingen. En als de economie verbetert en die mensen opnieuw de arbeidsmarkt ingaan, de werkloosheid stijgt.
$config[code] not foundEen betere maatstaf voor wat er op de arbeidsmarkt gebeurt, is het deel van de bevolking dat wordt tewerkgesteld. Zoals de onderstaande figuur aangeeft, blijft die maat er vreselijk uitzien. Terug in november 2007, de maand voordat de Grote Recessie begon, was 62,9 procent van de Amerikaanse bevolking in dienst. In mei 2011 was dat aandeel gedaald tot 58,3 procent.
Om dezelfde fractie Amerikanen te laten werken als we hadden vóór de recessie, zouden er nog 10,8 miljoen Amerikanen moeten werken. Dat is een enorm aantal mensen dat we moeten inzetten.
