Een veel voorkomende vraag heeft betrekking op wat ik noem "Het leren terwijl je verdient" -model.
$config[code] not foundDit model was een persoonlijke favoriet van mij toen ik in de late tienerjaren en begin twintig was. Ik zou solliciteren bij 2 of 3 echt verschillende bedrijven voor functies die me op een algemene manier interesseerden, en in mijn gedachten had ik heel weinig risico, omdat ik zou leren over deze totaal verschillende soorten bedrijven, terwijl ik een salaris zou krijgen. Wauw! Als bleek dat ik het bedrijf niet leuk vond, of op zijn minst mijn rol erin, kon ik aftreden en iets anders proberen. Ik heb dit veel gedaan.
Mensen die naar franchising kijken, vragen mij deze veelgestelde vraag:
"Joel, zijn er daar franchisebedrijven die me zullen laten werken met een lokale franchisenemer, om te zien of ik net zoals het bedrijf?"
Mijn antwoord (de relaxte, volledig politiek correcte persoon zijn die ik ben niet) is Nee.
Dat is net zo langdradig als mijn antwoord ooit zal zijn.
"Maar waarom niet, Joel ???"
Er zijn misschien een paar franchisebedrijven die dat zullen laten gebeuren, maar ik zou het niet adviseren. Het komt neer op het grote verschil tussen werkgelegenheid en eigendom van kleine bedrijven.
In een tewerkstellingsscenario heeft men veel opties. Men zou op de bedrijfsladder kunnen stijgen, iemand zou kunnen aftreden, men zou kunnen kiezen voor parttime werken, in plaats van fulltime te werken, of men zou zelfs de mogelijkheid hebben om andere banen die bij het bedrijf beschikbaar zijn uit te proberen om te zien welke het beste zou passen. De optie voor kleine bedrijven geeft nog een beperkte keuze: zoek een manier om uw bedrijf succesvol te maken of verkoop het. (Of sluit het af!)
Ik denk de redenen voor iemand die een franchisebedrijf wil uitproberen voordat ze kopen het is legitiem. Maar ik beweer dat het commitment level er gewoon niet is. Het is onmogelijk om daar te zijn. Als iemand de eigenaar van 'zeggen' zou 'beschadigen' Huis van brood franchisenemers, om te zien of ze het tempo en de uren van een voedselconcessie aankunnen, zouden ze niet in staat zijn om het hele verhaal te krijgen.
Het is omdat ze geen skin hebben in het spel.
Het is gemakkelijk om een schaduw te zijn in een restaurantfranchise. Het is moeilijk om de franchisenemer te zijn. De franchisenemer neemt natuurlijk het financiële risico, maar het is dieper dan dat. De franchisenemer weet dat het in zijn of haar handen is om het succesvol te maken en heeft een totaal ander energieniveau en mentaliteit dan iemand die een dag, een week of zelfs een paar maanden in de schaduw staat. Als u iemand bent die er gewoon niet zeker van is om in de moeilijkste zaken ter wereld (het restaurantbedrijf) te komen, wilt u dat misschien als een teken zien.
De belangrijkste reden dat ik met het onderwerp van dit franchiseproduct kwam, is dat ik zojuist bericht kreeg over een restaurantfranchise die op zoek is naar franchisenemers die ver buiten de "Ik vraag me af of ik geschikt ben om in de restaurantbranche te zijn" type. Ze zijn niet op zoek naar iemand die eerst een van hun franchisenemers wil overschaduwen of in een van hun restaurants wil werken. Ze lijken alleen maar te willen ervaren restaurant exploitanten.
Wat een goed idee! Ik kan een paar nogal grote franchisebedrijfsbedrijven bedenken die misschien een lager aantal mislukkingen hadden gehad door een bedrijfsmodel zoals dat te gebruiken Hanen gebruikt.
De president van Hanen Franchising dacht dat andere franchisebedrijven, die grote royalty's en advertentiekosten opeisen, wrok bij franchisenemers creëren. Dus hij is op zoek naar een ander soort operator - ervaren restauranthouders die geen handholding of de attributen van een grotere onderneming nodig hebben.
Zo Hanen wil huidige, ervaren restaurantexploitanten vinden die naar het volgende niveau willen komen, maar een beetje hulp nodig hebben. Ik heb geen kristallen bol, maar ik heb veel vertrouwen in de mogelijkheden hier. Wat denk je?
* * * * *
