Een fout die beleidsmakers maken bij het aanmoedigen van startups met hoge groei

Anonim

In Noordoost-Ohio, waar ik woon, is er een entiteit genaamd JumpStart, die geld van de overheid en stichtingen neemt om seed capital te bieden aan start-ups. Het uitgangspunt achter JumpStart en soortgelijke entiteiten over de hele wereld is een goede. Investeren in high-potential technologiebedrijven levert een aantal snelgroeiende bedrijven op die de economische ontwikkeling stimuleren. Helaas maken beleidsmakers consequent dezelfde fout bij het opzetten van deze entiteiten; ze krijgen te weinig geld.

$config[code] not found

Onderfinanciering van entiteiten die startkapitaal verschaffen is problematisch omdat het ertoe leidt dat succes te veel afhankelijk is van geluk. Het soort start-ups dat een regio kan transformeren door banen te genereren en economische groei aan te moedigen, zijn de gazellen. Maar relatief weinig start-ups, zelfs in hightech, worden gazellen.

Gegevens uit de Amerikaanse Census over de verkoop van bedrijven in hightechindustrieën in hun zesde jaar na de oprichting. Zelfs in hightechindustrieën (die met de meeste groeibedrijven), genereert slechts 1,34 procent van de bedrijven die elk jaar worden opgericht meer dan $ 10 miljoen aan omzet in hun zesde jaar van activiteiten.

Hier begint het geluksprobleem. De seed-financieringsentiteiten hebben niet het geld om genoeg bedrijven te financieren om een ​​goede kans op succes te hebben. JumpStart heeft bijvoorbeeld het doel gehad om tegen 2011 in 60 bedrijven te investeren. Gezien de gemiddelde prestaties van hightech start-ups betekent dit dat JumpStart gemiddeld moet investeren in 0,8 zes-jaar-oude bedrijven met meer meer dan $ 10 miljoen aan verkopen.

Helaas is het vrij gemakkelijk om pech te hebben en geen winnaar te worden met dit kleine aantal investeringen.

Maar bij een drievoudig aantal investeringen zou JumpStart investeringen verwachten in 2,4 bedrijven met meer dan $ 10 miljoen aan omzet in hun zesde jaar van exploitatie. De kansen dat JumpStart investeert in geen hoge vliegers, nemen dus dramatisch af naarmate de omvang van hun portfolio toeneemt.

Kortom, beleidsmakers verminderen de mate waarin ze nodig zijn Lucky om succes te hebben van investeringen in start-ups door de schaal van hun entiteiten voor het financieren van fondsen groter te maken. En ze moeten geluk uit de vergelijking halen. Als beleidsmakers op geluk willen vertrouwen om economische ontwikkeling te bevorderen, moeten ze hun geld naar Las Vegas brengen in plaats van het te investeren in start-ups.

* * * * *

Over de auteur: Scott Shane is A. Malachi Mixon III, hoogleraar Ondernemerschapsstudies aan Case Western Reserve University. Hij is de auteur van zeven boeken, waaronder Illusies van ondernemerschap: de kostbare mythes die ondernemers, investeerders en beleidsmakers naleven en Het vinden van vruchtbare grond: het identificeren van buitengewone kansen voor nieuwe ondernemingen

5 Opmerkingen ▼