Zowel industriële als werknemersrelaties zijn onderzoeksgebieden die verband houden met de omstandigheden en relaties die er op de werkplek bestaan, maar er zijn verschillen tussen hen. In het algemeen richten arbeidsverhoudingen zich op de relaties die er zijn tussen een werkgever en de werknemers gezamenlijk via hun vakbond, terwijl werknemersrelaties verwijzen naar de analyse en het beheer van werk waarbij het individu betrokken is.
$config[code] not foundIndustriële relaties
De term 'arbeidsverhoudingen' kwam in het midden van de 20e eeuw om twee belangrijke redenen in zwang. De industrie breidde zich dramatisch uit in Noord-Amerika om de inspanning van de Tweede Wereldoorlog te leveren, en naarmate het vakbondslidmaatschap dienovereenkomstig groeide, ging de industrie steeds vaker collectieve onderhandelingen aan met vakbonden. Arbeidsverhoudingen werden een sociale wetenschap; Relaties op het werk, voornamelijk die tussen industriële en industriële werknemers, werden geanalyseerd met behulp van academische disciplines zoals sociologie en economie.
Werknemersrelaties
Volgens het Chartered Institute of Personnel Development is het gebruik van arbeidsverhoudingen om de arbeidsverhoudingen te beschrijven niet meer zo wijdverspreid, vanwege de wijdverspreide deïndustrialisatie van ontwikkelde economieën en het afnemende lidmaatschap van een vakbond. In plaats daarvan gebruiken werkgevers nu de term 'werknemersrelaties', die verwijst naar relaties die bestaan op zowel niet-georganiseerde als niet-georganiseerde werkplekken. Werkgevers hopen hun werknemersrelaties succesvol te kunnen beheren met elk respectief individu, als middel om het moreel en de productiviteit te verhogen.
Werkplekrelaties beheren
Terwijl arbeidsbetrekkingen vaak worden onderhandeld tussen een werkgever en een werknemersvakbond, worden werknemersrelaties meestal beheerd door discussies tussen de vertegenwoordiger van een personeelsvertegenwoordiger en individuele werknemers.
