Het Amerikaanse strafrechtsysteem bestaat uit drie takken: rechtshandhaving, rechtbanken en correcties.Alle opereren binnen de grenzen van de wet, zoals de term 'strafrecht' het proces en overheidsorganisaties beschrijft die bestaan om de lokale en federale wetten te handhaven. De drie takken van het strafrechtsysteem werken samen met de verschillende overheidsdiensten om misdaden te beheersen, onwettige activiteiten op passende wijze te bestraffen en rehabilitatiediensten aan overtreders aan te bieden.
$config[code] not foundPolitie
De tak van de wetshandhaving bestaat uit politieagenten, sheriffs en federale agenten en fungeert vaak als het eerste contact tussen daders en het strafrechtelijk systeem. De rol van wetshandhaving is om misdaden te onderzoeken en te bepalen wanneer een arrestatie moet worden gedaan op basis van bewijsmateriaal en ooggetuigenverslagen. Wetshandhavingsfunctionarissen hebben doorgaans een grote vrijheid bij hun onderzoeken en arrestaties en werken vaak nauw samen met openbare aanklagers om de zaak te verplaatsen.
Rechtssysteem
Lokale, provinciale en federale rechtbanken zijn de plaatsen waar geschillen en juridische zaken worden behandeld voor een rechter, en misschien een jury. Een rechter zal zijn of haar kennis van de wet gebruiken om ervoor te zorgen dat de zaak wordt behandeld onder eerlijke en rechtvaardige omstandigheden, aangezien de beschuldigde partij als onschuldig wordt beschouwd totdat het tegendeel is bewezen. Procederende aanklagers proberen de schuld van de verdachte te bewijzen, terwijl advocaten van de verdediging werken om te bewijzen dat er redelijke twijfel bestaat over de schuld van de verdachte. In een rechtszaal wordt bewijsmateriaal onderzocht, getuigenissen gegeven en procedures gedetailleerd vastgelegd in een poging het betreffende strafbare feit te reconstrueren.
correcties
De correctietak van het strafrechtsysteem werkt om de samenleving te beschermen door passende straffen op te leggen aan overtreders, en omvat gevangenisstraf of gevangenisstraf, voorwaardelijke vrijheidsstraf of reclassering, evenals rehabilitatieopties die openstaan voor daders. Gevangenis tijd, die bestaat uit korte termijnen van opsluiting in een lokale faciliteit, is meestal gereserveerd voor de eerste overtredingen of kleine overtredingen van de wet, terwijl gevangenisstraffen langere perioden van opsluiting zijn, en kan duren voor een paar jaar tot enkele tientallen jaren. Reclassering en voorwaardelijke vrijlating zijn andere aspecten van de correctietak van het strafrechtelijk systeem, en beide moeten ervoor zorgen dat de dader niet blijft deelnemen aan een misdaadleven.