Denk aan het Peter Principle, over mensen die op hun niveau van incompetentie stijgen. Er is ook het Dilbert-principe:
"De meest ineffectieve werknemers worden systematisch verplaatst naar de plek waar ze de minste schade kunnen aanrichten: management." - Scott Adams
Dit komt onlangs met nieuwsverslaggeving van Dilbert maker Scott Adams het beheren van een restaurant. Het verhaal uit de New York Times noemde het The Tables Turn for Dilbert's Creator. Blijkbaar is hij een betere cartoonist dan een manager.
$config[code] not found"Ik ben 23 jaar in dit vak geweest en ik heb veel dingen gezien. Hij heeft echt geen idee wat hij doet, "
zei Nathan Gillespie, de nieuwe, wijze krakende chef-kok, nadat hij een recente opdoffer had besproken met Mr. Adams over de gegrilde zalmfilet.
Emma Lewis, de lunchmanager, beschrijft de heer Adams als iemand die moet worden beschermd tegen lastige beslissingen zoals een kruipende baby moet worden beschermd tegen gevaren van het huishouden. "We lachen en zeggen dat we hem het Food Channel niet zullen laten zien," zei ze. "Hij zal denken dat hij een restaurant kan runnen."
En de man achter Dilbert krijgt inderdaad goede beoordelingen van medewerkers voor empathie en menselijkheid en over het algemeen een goede kerel:
In interviews die zijn geautoriseerd door hun vrijgevige zelfspot, beschrijven werknemers hem als vertrouwend en waarderend, hoewel vol met praktische ideeën over hoe het bedrijf kan worden omgedraaid en dramatisch niets zegt over de harde realiteit van de restaurantindustrie.
Aan de andere kant zeggen werknemers ook dat hij zijn beperkingen kent en combineert hij een diep vertrouwen in hen met een instinctief vermogen om mensen te motiveren.
In de tussentijd doet het bedrijf waar hij mee bezig is het echter niet zo goed:
Terwijl de ketens 30 minuten wachten op tafels op doordeweekse avonden, heeft Stacey's in Waterford meer edelstenen microfiber stoelen dan diners en verliest langzaam maar zeker geld.
Ik denk dat er meer is dan ironie hier; er is ook een les over hoe dingen werken in het kleinbedrijf, mogelijk in alle bedrijven.
- Maakt eigenaarschap een manager? Het beïnvloedt uiteraard hoe hard iemand werkt, toewijding en loyaliteit. Maar helpt het u mensen te beheren? Beslissingen nemen? Begrijp het bedrijf?
- Creëert creativiteit een manager? Is de beste producent de beste manager? Een cartoonist werkt alleen, een restaurantmanager niet. Hoe vaak zetten we de beste ingenieur, in plaats van de beste manager, in voor de engineering? Of de beste programmeur, in plaats van de beste manager, die de leiding heeft over programmeren?
- Is de manager de beste baan in de plaats zijn? Ik denk dat sommige mensen geboren managers zijn, sommigen zijn managers en sommigen zijn gelukkiger en productiever als koks, ingenieurs, programmeurs of cartoonisten of schrijvers. En op dit punt spreek ik met meer ervaring, omdat ik net mijn baan heb veranderd, die ook (goed voor mijn ego) terechtkwam in een verhaal dat werd gerapporteerd over de Wall Street Journal.
De baas zijn wordt overschat.
4 Opmerkingen ▼
