Californië heeft een hoog aandeel risicokapitaal. Maar in een recent artikel, Where's The Beef? Can Venture Capital Save California?, Gino DiCaro, Vice President Communications voor de California Manufacturers & Technology Association, maakt een interessant punt: punt: het hele venture capital van Californië heeft niet veel groei in de productie gecreëerd. Hoewel Californië verantwoordelijk is voor meer dan 40 procent van alle Amerikaanse risicokapitaalactiviteiten, zegt DiCaro, is het de thuisbasis van alleen "1,3 procent van de nieuwe of uitgebreide productiefaciliteiten in de afgelopen vijf jaar."
$config[code] not foundHet artikel van DiCaro werpt een interessante vraag op: maakt het uit dat de dominante positie van Californië in risicokapitaal zich niet vertaalt in groei in de productie in de staat?
Ik denk niet om verschillende redenen.
Ten eerste is het verhogen van de productie geen weg naar snellere economische groei. Een studie van de verschillen in economische groei van de staat die teruggaat tot de jaren 1930, toonde aan dat het aandeel van de industrie in de industriële structuur van een staat feitelijk is reduceert inkomen per hoofd van de bevolking. Dus staten als Californië zijn economisch beter af als ze hun afhankelijkheid van productie verminderen.
Ten tweede hebben plaatsen met meer risicokapitaal een hogere economische groei. Studies hebben aangetoond dat door durfkapitaal gesteunde bedrijven innovatiever zijn en een hogere tewerkstelling en omzetgroei hebben dan vergelijkbare bedrijven die niet met risicokapitaal worden gefinancierd. Daarom profiteert Californië van zijn grote aandeel in de Amerikaanse durfkapitaalindustrie.
Een snelle blik op Californische bedrijven toont aan dat nieuwe durfkapitaalgesteunde start-ups de economische groei kunnen bevorderen, zelfs als ze geen nieuwe productiebedrijven creëren. Google en Facebook maken bijvoorbeeld niets, maar huren werknemers in en genereren in snel tempo welvaart. Als een staat dergelijke bedrijven kan creëren, maakt het dan uit of venture capitalists niet veel productiebedrijven ondersteunen?
Ten derde geeft recent onderzoek van Larry Plummer van de University of Oklahoma aan dat inspanningen om de opstartactiviteit in de maakindustrie te vergroten, de inspanningen om meer hightechbedrijven te creëren kunnen belemmeren. De studie van Plummer laat zien dat plaatsen met meer high-tech nieuwe bedrijven meestal niet meer beginnende productiebedrijven hebben en vice versa. Omdat risicokapitaal is ontworpen om de groei van hightechbedrijven te verbeteren, en niet de productie, is er geen reden om te verwachten dat de omvang van de durfkapitaalindustrie van een staat gerelateerd is aan het aandeel van de industriële activiteit in de industrie.
Plummer's onderzoek toont zelfs aan dat dezelfde factoren de snelheid verhogen waarmee productiebedrijven feitelijk worden gecreëerd verminderen het niveau van het creëren van nieuwe bedrijven in hightech. Plaatsen met een snelgroeiende bevolking en een kleiner deel van de bevolking die aan de universiteit is afgestudeerd, hebben bijvoorbeeld meer productie-startups, maar minder hightech. Hoewel Plummer niet naar het effect van durfkapitaal keek, is het mogelijk dat plaatsen met veel durfkapitaal meer high-tech start-ups en minder productie-eenheden hebben.
Kort gezegd, het artikel van DiCaro is een voorbeeld van argument-door-valse associatie. Hij zegt dat er iets mis is in Californië, omdat de staat hoge rentetarieven heeft, maar een lage groei van het productiebedrijf. Als productiebedrijfsgroei echter geen doel is van beleidsmakers, doet dit patroon er niet toe. Durfkapitaal stimuleert de vorming van high-tech hightechbedrijven, die welvaart genereren en banen creëren. Zolang durfkapitaal dit doet, zouden we gelukkig moeten zijn.
Noot van de redacteur: dit artikel werd eerder gepubliceerd op OPENForum.com onder de titel: "Risicokapitaal hoeft productie niet te stimuleren om economische groei te stimuleren." Het wordt hier opnieuw gepubliceerd met toestemming.
6 Opmerkingen ▼
