Laat ze je nooit zien zweten. Leiderschap in elke sector - bedrijfsleven, overheid, non-profit of militair - is afhankelijk van het imago. Persoonlijke presentatie.
Steve Rucinski, die blogt bij Small Business CEO en Small Business Trends Radio, merkt op dat,
De … les die ik vroeg in mijn carrière heb geleerd … is 'zakelijke kalmte'. Mensen respecteren die kalmte, zelfs als de omstandigheden hectisch zijn. Mijn geloof is kalmte is niet hoogdravend, nooit uit de hand; passie ja, woede nee.
$config[code] not foundHet inzicht van Steve kan worden gebruikt door de leiding van elke onderneming. Vooral tijdens noodsituaties zoals de orkaan Katrina.
De burgemeester van New Orleans, Ray Nagin, huilde tijdens een WWL-radio-interview. Senator Mary Landrieu liet een traan vallen ABC's deze week terwijl het beschrijven van "een zielige" kraan op een steiger werkt. De Hurricane Aftermath is hartverscheurend en iedereen zou goed moeten huilen.
Maar niet de baas. Niet in het openbaar. Zoals Steve misschien suggereert, ziet het gebrek aan kalmte er niet uit.
Honderd jaar geleden, als een jonge luitenant uit het leger, was een van mijn eerste lessen dat "een schijn van uiterlijk een prestatie-inspanning waard was".
Hoe onbeduidend! Ik dacht. Zo oppervlakkig!
En zo waar. Maar het uiterlijk doet ertoe.
Mijn eerste superieur in het leger was een Captain Aykroyd, (niet verwant aan Dan). Een zacht gesproken Westwijzer die het meest geduldig was in het begeleiden van de fijnere punten van leiderschap. Ik kreeg eens de opdracht om een roze paraplu te leveren die misplaatst was door de vrouw van een kolonel.
Dus ik was weg, met een jaunty stap.
"Nee," zei Capty Aykroyd. "Een officier paradeert niet met een roze paraplu."
In plaats daarvan wikkelde ik de aanstootgevende girly uitrusting met mannelijke rode, groene en gele schietvlaggen en voltooide mijn missie. Optredens vormen een authentiek onderdeel van het gedrag van leiderschap.
Business Composure en beeld zijn onafhankelijk van geslacht: een vrouw zou die paraplu kunnen dragen. Maar een vrouw in uniform kon dat niet.
Ik hoefde er niet aan herinnerd te worden nooit te huilen, nooit te blubberelen voor de troepen.
In de Tweede Wereldoorlog op 13 mei 1940 gaf Winston Churchill zijn eerste toespraak aan het Lagerhuis als premier van Groot-Brittannië. Hij zei beroemd:
Ik heb niets te bieden dan bloed, zwoegen, tranen en zweten. We hebben een beproeving van de ergste soort voor ons liggen. We hebben vele, vele maanden van strijd en lijden voor ons. Om winstgevendheid te bereiken.
OK, ik heb dat laatste deel toegevoegd.
Churchill, met een buldogbeeld, had het over oorlog. Niet van het bedrijfsleven; maar het is soms moeilijk om het verschil te zien.
Churchill bood tranen aan; hij heeft ze niet gemaakt.
Hij sloot zijn toespraak aldus, "Kom dan, laat ons samen gaan met onze verenigde kracht."
Leiderschap in oorlog, in orkaan en in het leven hangt af van uw 'Business Composure'.
15 Opmerkingen ▼
