Vorige week, tijdens een bijeenkomst van een organisatie die start-ups financiert voor start-ups met een hoog groeipotentieel, sprak ik met verschillende ondernemers over hun inspanningen om hun 'A'-financieringsronde te verkrijgen van venture capitalists en engelengroepen.
Nogmaals, ik hoorde het gemeenschappelijke onthouden van de ondernemers dat ze moeite hebben met het aantrekken van investeerders om hun bedrijven te financieren totdat een van de investeerders geïnteresseerd raakt. Maar zodra een belegger geïnteresseerd raakt, volgen vele anderen snel.
$config[code] not foundDit patroon - dat ik al vaak heb gehoord - is volkomen logisch als je een beetje sociale psychologie toepast om te begrijpen hoe mensen beslissingen nemen over investeren in start-ups. Wanneer dingen onzeker zijn - welke hoge groei nieuwe ondernemingen zeker zijn - kijken mensen naar het gedrag van anderen om erachter te komen hoe ze de waarde van iets moeten beoordelen.
De sociale psychologie van besluitvorming onder onzekerheid geeft ons de volgende regel over hoe beleggers erachter komen of ze nieuwe bedrijven moeten financieren: als andere mensen denken dat een nieuwe onderneming een goede investering is, dan is het dat wel. Als andere mensen niet denken dat een nieuwe onderneming een goede investering is, dan is dat niet zo.
Het psychologische principe achter het gedrag van beleggers doet mij vermoeden dat openbare beleidsmakers die geïnteresseerd zijn in het stimuleren van hooggroeiend ondernemerschap in hun regio "Potemkin Village Ventures" moeten opzetten. Vernoemd naar de Russische minister die nepdorpen oprichtte om Catherine de Grote voor de gek te houden, zou dit door de overheid geleide ondernemingsfonds 'nep'-interesse in financiering van nieuwe bedrijven uitdrukken. Als gevolg van deze nepbelangstelling zouden de echte durfkapitalisten en business angels geïnteresseerd raken en de bedrijven financieren.
Het is duidelijk dat Potemkin Village Ventures nooit zou kunnen plaatsvinden. Niet alleen zouden beleggers achterhalen wat er gaande was in de loop van de tijd, maar overheidsinstanties wilden niet deelnemen aan een activiteit met zo'n duistere ethiek.
Maar het idee van Potemkin Village Ventures illustreert mijn punt. Veel van wat beleggers doen wanneer ze beslissen welke potentiële bedrijven ze willen financieren, is kijken naar wat andere beleggers willen om uit te zoeken wat ze moeten financieren. Hun besluitvormingsproces omvat veel meer groepspsychologie en een stuk minder rationele economie dan veel mensen denken.
Ondernemers, investeerders en beleidsmakers moeten de psychologie achter het investeren in start-ups erkennen, in plaats van altijd proberen het te rationaliseren.
5 Opmerkingen ▼
