Met alle aandacht groen, duurzaam leven is krijgen, het is verrassend en schokkend om te leren hoeveel materiaal dat elke dag wordt weggegooid nooit effectief zal ontbinden. Sommige stoffen kunnen niet worden gerecycled en moeten worden weggegooid, maar andere, zoals glas, kunnen worden gerecycled, maar zijn dat vaak niet. Veel van de wetenschap van langetermijnontleding is op dit moment theoretisch, omdat de tijdschalen die vereist zijn voor een goede gegevensverzameling onbetaalbaar lang zijn, maar er is consensus dat bepaalde dingen gewoon niet ontbinden.
$config[code] not foundGlas
Glas kan keer op keer worden gerecycled zonder kwaliteitsverlies, maar wanneer het wordt weggegooid en op een stortplaats wordt gedeponeerd, wordt het niet afgebroken. Zelfs als het glazen voorwerp gebroken is, splitst het gewoon in kleinere en kleinere fragmenten. Die fragmenten, vooral als ze van modern, industrieel vervaardigd glas zijn, verliezen geen massa aan het milieu. Micro-organismen herkennen geen glasdeeltjes als voedsel, dus de chemische structuur van het glas wordt gehandhaafd. Elke dag worden grote hoeveelheden glas gedachteloos weggegooid. Stortplaatsglas zal verbluffend lang zitten zonder te bezwijken.
Polystyreenschuim
Polystyreenschuim, beroemd gemaakt door het merk Styrofoam, wordt gebruikt om industriële isolatie, wegwerpbekers en verpakkingsmateriaal te maken, samen met vele andere toepassingen. Polystyreenschuim kan niet worden gerecycled, is giftig voor verbranding en heeft een lage waarde voor hergebruik; het wordt dus in grote hoeveelheden over de hele wereld afgevoerd. Omdat het chemisch vergelijkbaar is met plastic, ontbindt dit soort schuim niet en behoudt het zijn vorm gedurende duizenden jaren tenzij het fysiek wordt gebroken.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingPlastic
Kunststoffen, met name plastic zakken, ontbinden niet op stortplaatsen. Plastic zakken, samen met de meeste andere kunststoffen, zijn gemaakt van polyethyleen, een polymeer gemaakt in een laboratorium. De eencellige organismen die de ontbinding afremmen, verbruiken niet de bits van het polymeer, zelfs als de omliggende materialen actief ontleden. Hoewel kunststoffen niet kapot gaan vanwege microbiële actie, kunnen ze uiteindelijk uiteenvallen van het ultraviolette licht van de zon. Omdat moderne kunststoffen echter recent zijn ontwikkeld, is het nog niet precies bekend hoe lang het zonlicht zou kunnen belasten om kunststoffen volledig te degraderen.
Metaal
Metalen materialen, zoals ijzeren klinknagels of stalen platen, vallen uiteindelijk uiteen maar ontleden niet zoals andere materialen. Kleine stukjes van bepaalde soorten metaal, zoals blikjes, zullen na ongeveer 100 jaar roesten en wegvloeien in de atmosfeer. Grotere stukken metaal en metalen die niet gevoelig zijn voor roest, worden echter niet slechter. Metaal is ook niet biologisch afbreekbaar, omdat micro-organismen op stortplaatsen geen metaaldeeltjes gebruiken voor voeding.
