De aardappelnood van Ierland van 1845 lanceerde een golf van immigratie over de Atlantische Oceaan naar de Verenigde Staten. Omdat Ierland voornamelijk landelijk was, waren de meeste niet voorbereid op de geïndustrialiseerde steden die ze naar huis mochten noemen, dus hoogbetaalde banen waren zeldzaam. De immigranten namen vaak banen aan die anderen niet wilden uitvoeren. De Ierse immigranten wilden wat elke Amerikaan wilde, namelijk de Amerikaanse droom van vrede en welvaart leven. Ongeveer 4,5 miljoen Ieren arriveerden tussen 1820 en 1930 in Amerika.
$config[code] not foundBinnenlandse banen
Vrouwelijke Ierse immigranten namen banen aan, zoals kamermeisjes, koks en boodschappen doen voor rijke stadsbewoners. Als de rijke mensen in de stad geen zwarte dienaar hadden, hadden ze vaak een Ierse. Ierse vrouwen hebben vaak gered van het weinige geld dat ze van deze banen ontvingen om te doneren aan de kerk of naar familie te sturen. Ierse vrouwen werden door de rijken als goede dienaren beschouwd omdat ze harde werkers waren die niet veel salaris nodig hadden.
Dienende banen
Ierse mannen werden vaak knechten en verzorgden persoonlijk de man van het huis of de paarden in de stallen. De Ierse mannen werkten ook als keukenpersoneel, tuinmannen, paarden groomers, stabiele muckers en de zorg voor dieren. De mannen zouden lange, zware uren werken voor minder geld dan andere inwoners van de stad.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingSpoorwegbanen
Ierse mannen hielpen de spoorlijn te bouwen en gingen weg van familie en vrienden om de spoorlijnen in het westen aan te leggen. Ze zouden hun geld naar de gezinnen sturen die in het oosten of in het buitenland in Ierland wonen. De Ierse mannen zouden zich in de spoorwegkampen houden en kwamen niet vaak in contact met anderen van verschillende nationaliteit.
Bruggen en constructie
De Ieren werkten vaak met gevaarlijke en slechtbetaalde banen en creëerden wegen en bruggen door het hele land. De Ierse arbeiders zouden de bouwbanen in het hele land volgen en ze zouden lange uren werken in onhygiënische en onveilige omstandigheden. Veel Ierse mannen werkten vaak zelfs dat zwarte slaven niet mochten werken, omdat de zwarte slaven als waardevolle bezittingen werden beschouwd. Ierse mannen werden niet gewaardeerd als eigendom en toegestaan om gevaarlijkere taken uit te voeren. De gezinnen zouden in steden verblijven of de mannen volgen terwijl ze werkten.
