Het lijkt erop dat iedereen gefixeerd is door een recessiebespreking.
$config[code] not foundOveral waar ik kijk, willen mensen weten of we in een recessie zitten. Schakel het nachtelijke nieuws of het 24-uurs kabelnieuws in en je wordt getrakteerd op de ene sombere economische cijfers na de andere.
Ik ben de afgelopen week 3 keer geïnterviewd over recessie en de vooruitzichten.
Worden kleine bedrijven getroffen door een recessie? ("Ja, sommige worden gekwetst, maar niet allemaal - het is situationeel")
Wat moeten kleine bedrijven doen in tijden als deze? ("Voer de cijfers uit voordat u uitbreidt, vertraag grote uitgaven, maar anders gewoon")
Zal het fiscale stimuleringspakket helpen? ("Kortingen zullen een klein beetje extra geld in onze zakken steken als consumenten, maar zijn voor de meeste bedrijven nauwelijks een blip, behalve misschien voor de detailhandel die een voordeel heeft als consumenten die kortingen besteden")
Laat me het nog een keer zeggen: ik maak me geen zorgen over een recessie. Zorgen over macro-economische problemen is een verspilling van kostbare mentale aandacht.
Denk ik dat we in een recessie zitten? Ik ben geen getrainde econoom, dus misschien ben ik niet de beste persoon om dat te vragen. Maar ja, ik ben het meestal eens met de miljardair Warren Buffett toen hij onlangs zei dat we door gezond verstandsnormen in een recessie verkeren.
Dat betekent echter niet dat u een negatieve kijk zou moeten hebben.
De geschiedenis is prachtig en het vertelt ons een heel belangrijk feit: recessies zijn tijdelijke omstandigheden. We hebben nog nooit een recessie gehad die niet is geweest tijdelijk. Op een gegeven moment zal de economie weer sneller groeien. Ondertussen blijven consumenten uitgeven en bedrijven blijven zakendoen, zelfs tijdens recessies.
Ik zou nooit suggereren dat je negatief economisch nieuws negeert in pollyanische vergetelheid - dat zou dwaas zijn. Neem het gewoon met overvloedige zoutkorrels. Het grootste deel van het nieuws benadrukt het negatieve, omdat dat de aard van het melden van nieuws is, vooral tijdens een verkiezingsjaar. Op dit moment worden we bestookt met de retoriek van het verkiezingsseizoen. De kandidaten willen natuurlijk laten zien dat de dingen slecht zijn, zodat ze kunnen praten over hoeveel betere dingen zullen worden als ze gewoon zijn gekozen. Je zou hetzelfde doen als je president zou worden. We hadden deze zelfde verhoogde aandacht voor de economie in 2004 nog voor die presidentsverkiezingen. Toen het verkiezingsseizoen voorbij was, was het economisch gesprek lang niet zo negatief.
Bovendien worden valse cijfers zelden in relatieve termen uitgedrukt. Als een statistiek wordt weergegeven in een nieuwsflurb van 90 seconden, weet ik gewoon niet hoe ik me moet voelen over die statistiek. Moet ik me vreselijk voelen omdat de salarissen met 17.000 zijn gedaald? Bezorgd? Opnieuw verzekerd omdat het niet erger was? Wat zou die 17.000 voor mij betekenen - iets? En wanneer wordt gezegd dat dit aantal of dat op het laagste niveau is in vier jaar, wil ik vragen "maar hoe laag is het historisch?". Ik wil weten - en hoor zelden - hoe dat aantal zou kunnen vergelijken met 2001 of 1992 of 1985 of 1932.
Rich Karlegaard schrijft in de editie van Forbes Magazine deze week in dezelfde bewoordingen, in Four Wrong Reasons for Pessimism. Een van de punten die hij naar voren brengt is dat de sombere economische stemming is gekoppeld aan een weerspiegeling van ongeluk met president George Bush. Het maakt niet uit bij welke politieke partij je hoort, je moet toegeven dat hij op dit moment geen populaire president is. Dat kleurt de perceptie die mensen hebben van hoe goed de economie het doet. Zeventig procent denkt dat de economie niet op orde is, hetzelfde percentage dat niet blij is met president Bush. Maar toch, zoals Karlegaard schrijft: "Gevraagd naar hun eigen individuele economische vooruitzichten, zegt de helft van de Amerikanen dat ze zich positief voelen over de toekomst. Over hun leven zegt 84% tevreden te zijn. "
En dat is het punt. Uw persoonlijke of zakelijke omstandigheden zijn niet hetzelfde als die met Economy-met-a-hoofdstad-E. Zoveel van het succesvol runnen van een bedrijf gaat over je eigen mentale houding - of je nu positieve zaken benadert - en je dagelijkse beslissingen. De dagelijkse factoren hebben meer impact op het succes van veel kleine bedrijven dan macro-economische problemen.
Zeker, als je in een woningbouw of hypotheek gerelateerde industrie zit, moet het in veel delen van het land nu moeilijk zijn. En sommige bedrijven worden vooral zwaar getroffen, bijvoorbeeld als ze afhankelijk zijn van gas of verwarmingsbrandstof (verhuurders, bedrijven met wagenparken). Ik voel voor jou, als je momenteel in een van die industrieën zit die zwaar wordt getroffen.
Maar afgezien van geselecteerde industrieën, is uw bedrijf, als u op mij lijkt, waarschijnlijk meer beïnvloed door dagelijkse problemen dan door macro-economische kwesties. Ik concentreer me meer op de mogelijkheid dat een van onze computers op zijn laatste benen staat, of dat alle gegevens worden geback-upt, of dat het verkeer naar deze website toeneemt, of dat er betaalbare hulp wordt gevonden om dit bedrijf te runnen, of prijsvraagstukken. Wat meer is, dit zijn beslissingen als ondernemer, ik heb meer controle over dan macro-economische kwesties.
U kunt een veel grotere impact hebben op het succes van uw bedrijf door u te concentreren op zaken die onder uw controle vallen, dan door een fatalist te zijn boven een somber aantal banen.
8 Opmerkingen ▼
