"Yes To The Mess" Inspireert leiderschap temidden van zakelijke chaos

Anonim

Het boek Yes To The Mess: Surprising Leadership Lessons from Jazz van Frank J. Barrett is een van die zakelijke boeken die je kunnen helpen omgaan met, nou ja, rotzooi.

Je kent die rotzooi. Een puinhoop van marketing en financiële onheil in een organisatie die ondernemers last geeft van brandend maagzuur en hoofdpijn. Alle bedrijven ervaren de strijd om een ​​georganiseerd systeem op te zetten om klanten en klanten efficiënt te bedienen, vooral wanneer er sprake is van groei.

$config[code] not found

In zijn boek geeft Barrett aan hoe bedrijven onzekerheid moeten omarmen om creatief leiderschap te creëren en beslissingen te nemen. Een volleerd jazzpianist die zijn eigen trio's en kwartetten heeft geleid en veel gereisd heeft met het Tommy Dorsey Orchestra, Barrett is hoogleraar management en wereldwijd openbaar beleid aan de Naval Post Graduate School in Monterey, Californië.

Ik leerde het boek kennen door enkele van de Harvard Business Press-persberichten te lezen, was nieuwsgierig naar wat Barrett schreef en vroeg om een ​​exemplaar.

Jazz staat bekend om zijn improvisatie, en Barrett verspilt geen tijd in het verbinden van jazz-esthetisch aan het optimaal benutten van organisatorische onzekerheid. Improviseren betekent meer dan alleen een antwoord op een directe vraag. Het betekent voortdurend leren en methoden ontwikkelen die bedrijven helpen in een zich ontwikkelende wereld te adopteren.

"Dit nieuwe tijdperk vereist het focussen op teams in plaats van individuen, waarbij voortdurend leren en innovatie worden aangemoedigd in plaats van naleving van vooropgestelde plannen."

Lerend leren betekent ook geconfronteerd worden met "Goofs op YouTube" en concurrenten copycateren als onderdeel van het aanvaarden van wat rommel om de essentie van zakelijk succes te krijgen. Cue de Twitter-reacties van McDonalds #McStories en de #NBCFail Olympische verslaggeving samen met de recente juridische strijd tussen Apple en Samsung, en je kunt je gemakkelijk voorstellen wat Barrett betekent.

Barrett suggereert dat de reacties van een bedrijf niet alleen zijn om de rommel aan te pakken, maar om samen te werken en innovatie toe te passen voor blijvende resultaten:

"Hoe gedijen organisaties in een drastisch veranderende wereld die gebaseerd is op onzekerheid? Door een capaciteit op te bouwen om te experimenteren, te leren en te innoveren, kortom door zich bezig te houden met strategische, geëngageerde improvisatie. Het model van jazzmuzikanten die samen improviseren, biedt een duidelijk en krachtig voorbeeld van hoe mensen en teams kunnen coördineren, productief kunnen zijn en verbazingwekkende innovaties kunnen creëren zonder al die bedieningshendels waar managers in het industriële tijdperk op vertrouwden. "

Maar kan een klein bedrijf deze experimenten toepassen? Bedrijfsontwikkeling kan een voordeel zijn voor kleine bedrijfsmiddelen. Meer duidelijke voorbeelden kunnen lezers helpen die op zoek zijn naar onbewerkte, "hier-is-waar-moet-doen" -suggesties. Maar de samenvattingen van Barrett achter zijn proefschrift passen goed bij het informeren van welke mogelijkheden een kleine organisatie zich kan voorstellen dat ze het beste kunnen worden ontwikkeld. Een voorbeeld is zijn commentaar op technologie en hoe teams kunnen samenwerken:

"De huidige computertechnologie kan dat proces nog meer verbeteren. Directe en constante publieke toegang tot veranderingen en andere bijdragen stelt alle betrokkenen in staat om op de mogelijke richting te blijven reageren, zoals het veranderen van de wortelbeweging van het akkoord. Mensen voegen varianten toe, zoals de drummer die accenten toevoegt, die creatieve vertrekken kunnen inspireren. '

Dit is wat me deed genieten van hoe het boek omlijstde wat Barrett 'leren en gedisciplineerde innovatie' noemt. De beschrijvingen vergemakkelijken niet alleen de verbeelding van Barrett's punten, maar ook de plaatsen waar implementatie aannemelijk lijkt. Voorbeelden zijn het leveren van een gezamenlijke inspanning om oude gewoonten snel af te leren en de juiste activiteit te ontwikkelen die een organisatie opbouwt:

"Door ja te zeggen tegen de rommel en de kunst van improvisatie te waarderen, kunnen leiders de voorwaarden scheppen voor begeleide autonomie: het identificeren van de beperkte structuren en beperkingen die coördinatie rond kernactiviteiten mogelijk maken."

Jazz is altijd een kunstvorm geweest die structuur combineert met leren terwijl je bezig bent. Dus het is geen wonder dat Ja tegen de Mess heeft een speelse toon - durf ik te zeggen dat er veel plezier zit in dit zakenboek?

Yes To The Mess ' De toegankelijkheid van door jazz beïnvloede creativiteit als zakelijk stof tot nadenken is ongetwijfeld een offshoot van het onderwerp van de auteur. Directe ideeën kunnen afkomstig zijn uit andere boeken over meer specifieke onderwerpen, zoals financiën en marketing.

Maar laat die details achter op de pleinen! Als u problemen oplost voor uw organisatie of team en een fantasierijke persoonlijkheid hebt, voelt u zich als een toffe kat van het lezen van dit boek.

1