In sommige werkomgevingen is het niet aan te bevelen dat werknemers mouwloze shirts dragen - laat staan dat ze een mouw van tatoeages onthullen. Toch constateert een studerende organisatie, Harris Interactive, in 2012 dat een op de vijf volwassenen in de Verenigde Staten ten minste één tatoeage heeft. Terwijl tatoeages groeien, worden sommige werkgevers steeds meer geaccepteerd door het inkleuren van het lichaam door werkkleding, maar dat niveau van acceptatie varieert afhankelijk van de industrie en de bedrijfscultuur.
$config[code] not foundCulturele kloof
Schoonheid is in het oog van de toeschouwer, en dat geldt ook voor meningen over tatoeages op het werk. Uit een enquête van juni 2012 van Captivate, een bedrijf voor digitale media, bleek dat verschillende leeftijdsgroepen uiteenlopende opvattingen hebben over een aanvaardbare weergave op de werkplek. Deelnemers boven de leeftijd van 50 hadden veel meer kans op het vinden van tatoeages afleidend dan die in de leeftijdsgroep van 35-49 jaar. Een studie die in 2010 door het Pew Research Center werd gepubliceerd, merkt op dat 70 procent van de mensen tussen de 18 en 29 jaar die tatoeages hebben, besloten hun lichaamskleur onder kleding te verbergen.
Veranderende weergaven
Op sommige creatieve of geavanceerde terreinen worden tatoeages en andere vormen van zelfexpressie omarmd, aldus executive carrièrecoach Meredith Haberfeld in een interview met American Public Media's "Marketplace." Meer specifiek noemde hij design, muziek, mode en sport als prominente voorbeelden. Desondanks noemden personeelsleiders die in 2011 werden ondervraagd door CareerBuilder.com nog steeds tatoeages genoemd als de derde meest voorkomende fysieke eigenschap die een werknemer kan weerhouden om gepromoot te worden. Ongeveer 40 procent van de mensen die een tatoeage verwijderen, zegt dat werkgelegenheid hun motivatie is, blijkt uit een onderzoek van The Patient's Guide, een online hulpmiddel voor problemen met cosmetica en huidverzorging.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingVoorzichtige aanpak
In conservatieve kantooromgevingen zijn tatoeages een grote no-no, aldus Kat Griffin, oprichter van Corporette, een website die zich richt op bedrijfsvriendelijke modebegeleiding. Tijdens het leren kennen van leidinggevenden, collega's en klanten, kunnen nieuwe werknemers ontdekken dat er enige ruimte is met betrekking tot zichtbare tatoeages - maar eerste indrukken duren vaak. Griffin adviseert eventuele zichtbare inkt te bedekken tot zich sterke werkrelaties ontwikkelen. Alleen dan kunnen werknemers er redelijk zeker van zijn dat lichaamskunst niet als ongepast wordt beschouwd. Als er onzekerheid is, wees voorzichtig en bedwing tatoeages met kleding of verberg make-up, beveelt ze aan.
Een kledingcode implementeren
Het maken van een dresscode die tatoeages verbiedt, is een delicaat evenwicht voor werkgevers, volgens een rapport van Joanne Deschenaux, senior juridisch redacteur voor de Society for Human Resource Management. Werkgevers kunnen per ongeluk gekwalificeerde werknemers uitsluiten door een te breed tatoegeringsverbod. Bijna over de hele linie hebben werkgevers het wettelijke recht om getatoeëerde werknemers te discrimineren en beleid te maken met betrekking tot kleding op het werk, tenzij ze in conflict zijn met religieuze accommodatie, merkt David Barron, advocaat in het rapport, op in Houston. Bij het bepalen van een tattoobeleid moeten werkgevers specifiek zijn en het consequent afdwingen, aldus SHRM, en het beleid moet ook passen in de bedrijfscultuur. Het rapport van Deschenaux merkt bijvoorbeeld op dat bedrijven een onderscheid kunnen maken tussen kleine tatoeages die nauwelijks zichtbaar zijn en die tatoeages die groot, moeilijk te verbergen of potentieel aanstootgevend zijn.
