Werknemers kunnen over het algemeen hun werkgevers vervolgen voor een aantal oneerlijke arbeidsvoorwaarden, zoals discriminatie, intimidatie, het niet betalen van overwerkloon en onrechtmatige beëindiging. Het niet geven van lunchpauzes door werknemers is echter geen oneerlijke praktijk voor de tewerkstelling en is daarom geen uitvoerbare claim. Medewerkers kunnen hun werkgever niet aanklagen omdat ze in de meeste gevallen geen lunchpauze hebben gegeven.
$config[code] not foundFair Labor Standards Act
Het Amerikaanse ministerie van Arbeid geeft richtlijnen aan werkgevers over de Fair Labor Standards Act, de federale regels die minimumloon, werktijden, compensatie voor overuren en vrijgestelde en niet-uitgesloten werknemersclassificatie regelen. Op de website van het federale agentschap staat specifiek: "Federale wetgeving vereist geen lunch- of koffiepauzes." Als een bedrijf echter een werknemershandleiding heeft waarin staat dat lunchpauzes zijn toegestaan, maar de werkgever weigert hieraan te voldoen, kan de werknemer een vordering wegens contractbreuk indienen. Ook als sommige werknemers lunchpauzes krijgen en anderen werken dezelfde uren niet, kan de werknemer een klacht indienen dat het bedrijf een precedent heeft geschapen en de werknemers niet gelijk behandelt.
Rust Perioden
Korte rusttijden, koffiepauzes en dergelijke zijn wettelijk niet vereist. In het belang van het behoud van een tevreden personeelsbestand is de standaardpraktijk die veel werkgevers volgen echter twee korte pauzes - 15 minuten in de ochtend en 15 minuten in de middag - gedurende een volledige werkdag van acht uur. Pauzes die slechts een paar minuten duren, zijn compensabel, aldus de FLSA. In feite is de FLSA zegt dat pauzes die duren van vijf minuten tot 20 minuten acceptabel zijn en moeten worden betaald tijd. Dit betekent dat de werkgever 30 of 40 minuten tijd niet kan aftrekken van het salaris van de werknemer voor het nemen van slechts twee korte pauzes gedurende de dag.
Video van de dag
Gebracht door jou, geboren door SaplingMaaltijdperioden
Werkgevers die hun werknemers een uur voor de lunch of zelfs een lunchpauze van 30 minuten geven, zijn niet verplicht om voor die tijd te betalen, tenzij het een vereiste is dat de werknemer achter zijn bureau of werkruimte blijft en beschikbaar is voor werk tijdens zijn maaltijd. Werkgevers moeten bijvoorbeeld een politiemedewerker compenseren die beschikbaar moet zijn om tijdens zijn lunchperiode te bellen. Aan de andere kant hoeft een secretaresse die zijn bureau verlaat en een uurtje lunchen in de werknemerskantine niet hoeft te betalen voor die tijd.
Lunchpauze voordelen
Hoewel de wet zegt dat een werknemer een volledige dag kan werken zonder een lunchpauze te krijgen, is de meerderheid van de werkgevers waarschijnlijk niet bereid om de toepassing van een regel zonder lunchpauze te testen, uit angst dat ze werknemers verliezen aan meer meewerkende werkgevers. Werkgevers die een tevreden personeelsbestand willen hebben, bieden werknemers de vrijheid om een pauze te nemen van hun taken om hun energie te herstellen, een hapje te eten of gewoon hun werk voor korte tijd op te ruimen. Een lunchpauze is een lonend voordeel dat heel weinig kost, gegeven hoezeer het het werkklimaat en de productiviteit van werknemers kan verbeteren.
